H1n1 szczepionka w aerozolu do nosa: dowiedz się o skutkach ubocznych

H1n1 szczepionka w aerozolu do nosa: dowiedz się o skutkach ubocznych
H1n1 szczepionka w aerozolu do nosa: dowiedz się o skutkach ubocznych

Szczepionka przeciw grypie - tak czy nie?

Szczepionka przeciw grypie - tak czy nie?

Spisu treści:

Anonim

Informacje te zostały zarchiwizowane i nie są już aktualizowane. Aby uzyskać informacje na temat bieżącego sezonu grypowego i bezpieczeństwa szczepionek ciążowych, patrz Szczepionka przeciw grypie.

Szczepionka przeciw grypie monowalentnej przeciwko grypie A (H1N1) (żywa atenuowana szczepionka przeciw grypie

Co to jest szczepionka przeciw grypie do nosa?

Istnieją dwa rodzaje szczepionek przeciw grypie: szczepionka przeciw grypie i szczepionka w aerozolu do nosa . Oba rodzaje szczepionek powstają przeciwko H1N1 2009. Szczepionka przeciw grypie do nosa (czasami nazywana LAIV dla żywej szczepionki przeciw grypie) jest szczepionką zawierającą żywe, osłabione wirusy, które nie mogą rosnąć w normalnej temperaturze ciała i jest podawana przez opryskiwacz donosowy. Szczepionka została zatwierdzona na sezonowe wirusy grypy w 2003 r. W Stanach Zjednoczonych podano dziesiątki milionów dawek szczepionki.

Czym różni się szczepionka w aerozolu do nosa H1N1 2009 od sezonowej szczepionki w aerozolu do nosa?

Szczepionka do nosa w sprayu H1N1 z 2009 r. Jest wytwarzana w taki sam sposób jak sezonowa szczepionka do nosa w aerozolu, ale zamiast zawierać trzy osłabione żywe wirusy grypy, zawiera jedynie osłabiony wirus H1N1 z 2009 r. (Dlatego nazywa się to „szczepionką monowalentną”). Zalecenia dla osób, które mogą otrzymać szczepionkę w aerozolu do nosa w postaci H1N1 2009, są takie same jak w przypadku sezonowej szczepionki w aerozolu do nosa. LAIV zaleca się stosować u zdrowych * osób w wieku od 2 do 49 lat, które nie są w ciąży.

Kto może zostać zaszczepiony szczepionką przeciw grypie do nosa w sprayu H1N1 2009 (LAIV)?

Szczepionka do nosa w aerozolu H1N1 2009 jest zalecana do stosowania u zdrowych osób w wieku od 2 do 49 lat, które nie są w ciąży. Patrz poniżej

Czy pracownicy służby zdrowia mogą otrzymać żywą szczepionkę atenuowaną przeciwko grypie?

Tak. LAIV jest bardzo dobrą opcją dla większości pracowników służby zdrowia, którzy są zdrowi, mają mniej niż 50 lat i nie są w ciąży. Dostawcy opieki zdrowotnej nie powinni jednak otrzymywać LAIV, jeśli zapewniają opiekę medyczną pacjentom, którzy wymagają specjalnego środowiska w szpitalu, ponieważ mają głębokie upośledzenie odporności (np. Pracujący na oddziałach przeszczepu szpiku kostnego). Chociaż nie wykazano, aby żaden pacjent z obniżoną odpornością został poszkodowany przez zastosowanie LAIV wśród pracowników służby zdrowia, zalecenie przeciwko stosowaniu LAIV u pracowników służby zdrowia z tego rodzaju kontaktem z pacjentem ma stanowić dodatkowe zabezpieczenie dla delikatnych pacjentów z obniżoną odpornością. Pracownicy opieki zdrowotnej z tego rodzaju kontaktami z pacjentami mogą otrzymać LAIV, ale jeśli tak, powinni poczekać 7 dni po szczepieniu, zanim powrócą do obowiązków obejmujących opiekę nad pacjentami z ciężką odpornością w szczególnych warunkach.

Kogo nie należy szczepić szczepionką przeciw grypie do nosa w sprayu H1N1 2009 LAIV?

Niektóre osoby nie powinny otrzymywać szczepionki przeciw grypie w aerozolu do nosa, w tym szczepionki w aerozolu do nosa H1N1 z 2009 r. To zawiera:

  • Osoby w wieku poniżej 2 lat;
  • Kobiety w ciąży;
  • Ludzie w wieku 50 lat i starsi;
  • Osoby ze schorzeniem, które narażają je na większe ryzyko powikłań grypy, w tym osoby z przewlekłą chorobą serca lub płuc, taką jak astma lub reaktywna choroba dróg oddechowych; osoby z chorobami, takimi jak cukrzyca lub niewydolność nerek; lub osoby z chorobami, które osłabiają układ odpornościowy lub biorą leki, które mogą osłabić układ odpornościowy;
  • Dzieci w wieku poniżej 5 lat z historią nawracającego świszczącego oddechu;
  • Dzieci lub młodzież otrzymujące leczenie aspiryną;
  • Ludzie, którzy mieli zespół Guillain-Barré (GBS), rzadkie zaburzenie układu nerwowego, w ciągu 6 tygodni od otrzymania szczepionki przeciw grypie,
  • Osoby z poważną alergią na jaja kurze lub uczulone na którykolwiek ze składników szczepionki w aerozolu do nosa.

Czy szczepionkę przeciw grypie do nosa należy podawać pacjentom z chorobami przewlekłymi innymi niż wymienione powyżej?

Nie. Szczepionka przeciw grypie do nosa jest zatwierdzona do stosowania tylko u zdrowych * osób w wieku od 2 do 49 lat, które nie są w ciąży.

Czy istnieją przeciwwskazania do podania matkom karmiącym piersią szczepionki H1N1 2009?

Karmienie piersią nie jest przeciwwskazaniem dla szczepionki przeciw grypie w aerozolu do nosa. Kobiety karmiące piersią mogą otrzymać szczepionkę w aerozolu do nosa, w tym szczepionkę H1N1 z 2009 roku.

Czy kobiety w ciąży mogą mieć kontakt z kimś, kto otrzymał szczepionkę w aerozolu do nosa (LAIV)?

Tak. Kobieta w ciąży może mieć bliski kontakt z kimś, kto otrzymał szczepionkę przeciw grypie do nosa (LAIV). Kobieta w ciąży może również podać (podać) szczepionkę w aerozolu do nosa (LAIV). Ponieważ wirusy w szczepionce aerozolowej do nosa są osłabione lub osłabione, jest mało prawdopodobne, aby wirusy szczepionkowe wywoływały jakiekolwiek objawy chorobowe, nawet jeśli osoba nieszczepiona przypadkowo dostanie wirusów szczepionkowych do nosa. Szczepionka do nosa przeciwko wirusom grypy sezonowej była stosowana u milionów dzieci w wieku szkolnym i zdrowych dorosłych od czasu uzyskania licencji, a także nie ma doniesień o zachorowaniu kobiet w ciąży po narażeniu na szczepione dzieci lub innych członków rodziny.

Chociaż jej kontakty są w stanie uzyskać szczepionkę w aerozolu do nosa, szczepionki tej nie należy podawać kobietom w ciąży. Chociaż nie wiadomo, aby LAIV stanowiło zagrożenie bezpieczeństwa dla kobiet w ciąży, nie przeprowadzono badań LAIV u kobiet w ciąży w celu oceny bezpieczeństwa i skuteczności stosowania w tej grupie. LAIV można podawać kobietom po porodzie, nawet jeśli są one karmiące.

CDC zaleca, aby kobieta w ciąży otrzymała zarówno szczepionkę przeciw grypie H1N1 2009, jak i sezonową szczepionkę przeciw grypie. Szczepienia przeciw grypie wykonywane są przy użyciu zabitego wirusa i nie wykazano, aby wyrządzały szkodę kobietom w ciąży lub ich dzieciom.

Czy szczepionkę przeciw grypie do nosa można podawać chorym pacjentom?

Szczepionka przeciw grypie do nosa może być podawana osobom z niewielkimi chorobami (np. Biegunką lub łagodnym zakażeniem górnych dróg oddechowych z gorączką lub bez). Jeśli jednak występuje przekrwienie błony śluzowej nosa, które może ograniczyć dostarczanie szczepionki do błony śluzowej nosa, należy rozważyć opóźnienie szczepienia do momentu zmniejszenia przekrwienia błony śluzowej nosa.

Czy osoby otrzymujące szczepionkę przeciw grypie LAIV do oprysku donosowego mogą przekazywać wirusy szczepionkowe innym osobom?

W badaniach klinicznych przenoszenie wirusów szczepionkowych na bliskie kontakty występowało rzadko. Obecnie szacowane ryzyko zarażenia wirusem szczepionki po bliskim kontakcie z osobą zaszczepioną szczepionką przeciw grypie do nosa jest niskie (0, 6% -2, 4%). Ponieważ wirusy są osłabione, infekcja prawdopodobnie nie wywoła objawów choroby grypowej, ponieważ nie wykazano, aby wirusy szczepionkowe zmieniały się w typowe lub naturalnie występujące wirusy grypy.

Czy osoby z osłabionym układem odpornościowym mogą dostać szczepionkę przeciw grypie do nosa?

Osoby pozostające w kontakcie z innymi z silnie osłabionym układem odpornościowym, gdy są pod opieką w środowisku ochronnym (na przykład osoby z przeszczepami krwiotwórczych komórek macierzystych), nie powinny otrzymywać szczepionki z aerozolu do nosa, w tym szczepionki z aerozolu do nosa 2009 H1N1, jeśli skontaktują się z osobą o znacznym obniżeniu odporności w ciągu 7 dni od szczepienia. Osoby, które mają kontakt z innymi o mniejszym stopniu immunosupresji (na przykład osoby z cukrzycą, osoby z astmą przyjmujące kortykosteroidy lub osoby zakażone wirusem HIV) mogą otrzymać szczepionkę w aerozolu do nosa.

Jakie działania niepożądane są związane ze szczepionką przeciw grypie do nosa?

U dzieci działania niepożądane mogą obejmować katar, ból głowy, świszczący oddech, wymioty, bóle mięśni i gorączkę. U dorosłych działania niepożądane mogą obejmować katar, ból głowy, ból gardła i kaszel. Gorączka nie jest częstym działaniem niepożądanym u dorosłych otrzymujących szczepionkę przeciw grypie w aerozolu do nosa.

Jak skuteczna jest szczepionka przeciw grypie sezonowej w aerozolu do nosa?

W jednym dużym badaniu z udziałem dzieci w wieku 15–85 miesięcy sezonowa szczepionka przeciw grypie do nosa zmniejszyła ryzyko zachorowania na grypę o 92% w porównaniu z placebo. W badaniu przeprowadzonym wśród dorosłych uczestników nie badano specjalnie pod kątem grypy. Jednak badanie wykazało 19% mniej ciężkich gorączkowych chorób dróg oddechowych, 24% mniej chorób dróg oddechowych z gorączką, 23% -27% mniej dni choroby, 13% -28% mniej utraconych dni pracy, 15-41% mniej opieki zdrowotnej wizyty u dostawcy i 43% -47% mniejsze stosowanie antybiotyków w porównaniu z placebo. Ostatnie badanie sugeruje, że sezonowa LAIV może nie być tak skuteczna jak sezonowa inaktywowana szczepionka u dorosłych, ale potrzeba więcej danych, aby potwierdzić, czy jedna jest lepsza od drugiej. Oczekuje się, że obie szczepionki będą skuteczne przeciwko H1N1 2009.

Kiedy należy podać szczepionkę przeciw grypie do nosa w sprayu H1N1 2009?

Szczepienie przeciw grypie powinno rozpocząć się, gdy tylko szczepionka będzie dostępna, i kontynuować przez cały sezon grypowy, aż do grudnia, stycznia i później. Na początku października 2009 r. W Stanach Zjednoczonych odnotowano znaczną aktywność grypy H1N1 w 2009 r. Możliwe, że podczas sezonu grypowego 2009-2010 mogą wystąpić fale aktywności H1N1 w 2009 roku, które uderzają w społeczności więcej niż raz w trakcie sezonu grypowego, który zwykle osiąga szczyt w styczniu lub lutym, ale może trwać nawet do maja.

Ile dawek szczepionki w aerozolu do nosa jest potrzebne?

U osób dorosłych do ochrony potrzebna jest tylko jedna dawka szczepionki H1N1 2009, w tym szczepionka do nosa w aerozolu H1N1 2009.

Wszystkie dzieci w wieku od 2 do 9 lat otrzymujące szczepionkę H1N1 2009 będą potrzebowały dwóch dawek szczepionki H1N1 2009 (szczepionka przeciw grypie H1N1 2009 lub szczepionka w aerozolu do nosa 2009 H1N1). Pierwszą dawkę należy podać, gdy tylko szczepionka będzie dostępna. Drugą dawkę należy podać 28 lub więcej dni po pierwszej dawce. Pierwsza dawka „pobudza” układ odpornościowy; druga dawka zapewnia ochronę immunologiczną. Dzieci, które otrzymują tylko jedną dawkę szczepionki, gdy potrzebują dwóch dawek, mogą mieć zmniejszoną ochronę lub nie mieć jej wcale. Pamiętaj, aby obserwować, czy dziecko otrzyma drugą dawkę, jeśli będzie jej potrzebować. Rozpoczęcie ochrony trwa zwykle około dwóch tygodni po drugiej dawce.

Czy osoby, które dostały szczepionkę przeciw grypie w zeszłym roku, mogą w tym roku otrzymać szczepionkę przeciw grypie LAIV?

Tak, osoby, które w zeszłym roku otrzymały inaktywowaną szczepionkę przeciw grypie (szczepionkę przeciw grypie), mogą w tym roku otrzymać szczepionkę przeciw grypie do nosa.

Czy szczepionkę przeciw grypie do nosa można podać w tym samym czasie, co inne szczepionki?

Szczepionka przeciw grypie do nosa może być podana w tym samym czasie lub mniej więcej w tym samym czasie co szczepionka inaktywowana (zabita) lub inna żywa szczepionka, z wyjątkiem sezonowej szczepionki przeciw grypie do nosa. (Sezonowa szczepionka w aerozolu do nosa i szczepionka w aerozolu do nosa H1N1 2009 nie powinny być podawane w tym samym czasie.) Szczepionka przeciw grypie H1N1 z 2009 r. (Inaktywowana szczepionka H1N1 z 2009 r.) Może być podana podczas tej samej wizyty, jak każda inna szczepionka, w tym pneumokokowa szczepionka polisacharydowa .

Czy szczepionkę w aerozolu do nosa H1N1 z 2009 r. I sezonową szczepionkę w aerozolu do nosa można podać jednocześnie tej samej osobie?

Nie. Nie należy podawać sezonowej szczepionki w aerozolu do nosa i szczepionki w aerozolu do nosa H1N1 z 2009 roku. Wynika to z faktu, że szczepionki w aerozolu do nosa mogą nie być tak skuteczne, jeśli są podawane razem. Dobrze jest otrzymywać aerozol do nosa H1N1 2009 w tym samym czasie, co szczepionkę przeciw grypie sezonowej (grypa), lub aerozol do nosa sezonową w tym samym czasie, co szczepionka przeciw grypie H1N1 2009.

Czy szczepionkę przeciw grypie do nosa można stosować razem z lekami przeciwwirusowymi przeciwko grypie?

Jeśli dana osoba przyjmuje przeciwwirusowe leki przeciw grypie (w tym Tamiflu® lub Relenza®), szczepionki przeciw grypie w aerozolu do nosa nie należy podawać do 48 godzin po podaniu ostatniej dawki przeciwwirusowego leku przeciw grypie. Jeśli dana osoba przyjmuje leki przeciwwirusowe w ciągu dwóch tygodnie po otrzymaniu szczepionki przeciw grypie do nosa, ta osoba powinna zostać zaszczepiona ponownie (leki przeciwwirusowe zabiją wirusy szczepionkowe, które powinny wywoływać odpowiedź immunologiczną na te wirusy).

Leki przeciwwirusowe można przyjmować z inaktywowaną (tj. Zabitą) szczepionką przeciw grypie.

Jeśli dziecko w wieku poniżej 9 lat po raz pierwszy otrzymuje szczepionkę przeciw grypie sezonowej i wymaga 2 dawek, czy należy zastosować ten sam rodzaj szczepionki dla obu dawek?

Najlepiej byłoby zastosować ten sam rodzaj szczepionki dla obu dawek, ponieważ wiemy, że seria dwóch dawek tego samego rodzaju szczepionki sprawdziła się w badaniach klinicznych. Brak dostępnych informacji na temat skuteczności serii dwóch różnych szczepionek. Jeśli jednak do pierwszej i drugiej dawki stosowane są różne rodzaje szczepionek, nie ma potrzeby ponownego szczepienia dziecka. Dawki należy rozdzielić co najmniej jeden miesiąc (28 dni).

Jak przechowywać szczepionkę przeciw grypie do nosa?

Szczepionka do grypy do nosa, w tym zarówno sezonowa, jak i szczepionka do nosa H1N1 z 2009 roku, musi być przechowywana w lodówce w temperaturze 2–8 ° C (35–46 ° F).

Czy pracownicy służby zdrowia, którzy nie mogą otrzymać szczepionki w aerozolu do nosa (np. Kobiety w ciąży, osoby starsze, osoby z przewlekłymi schorzeniami) mogą podawać tę szczepionkę innym osobom?

Tak. Pracownicy służby zdrowia, którzy sami nie mogą otrzymać szczepionki w aerozolu do nosa, mogą podawać szczepionkę innym osobom.

Jakie środki ochrony osobistej są zalecane dla pracowników służby zdrowia, którzy podają szczepionkę w aerozolu do nosa H1N1 2009?

Przy podawaniu szczepionki w aerozolu do nosa nie są wymagane osobiste wyposażenie ochronne (rękawiczki i maski), w tym szczepionka w aerozolu do nosa H1N1 z 2009 r.

Czy szczepionka przeciw grypie do nosa zawiera tiomersal?

Nie, ani sezonowe, ani szczepionki przeciw grypie do nosa H1N1 2009 nie zawierają tiomersalu ani żadnego innego środka konserwującego.

Czy szczepionka przeciw grypie do nosa może dać ci grypę?

W przeciwieństwie do szczepionki przeciw grypie szczepionka przeciw grypie do nosa zawiera żywe wirusy. Jednak wirusy są osłabione (osłabione) i nie mogą powodować chorób grypowych. Osłabione wirusy są przystosowane do zimna, co oznacza, że ​​są zaprojektowane tak, aby powodować infekcje tylko w niższych temperaturach stwierdzanych w nosie. Wirusy nie mogą zainfekować płuc ani innych obszarów, w których istnieje wyższa temperatura. Niektóre dzieci i młodzi dorośli w wieku od 2 do 17 lat zgłaszają występowanie łagodnych reakcji po otrzymaniu sezonowej szczepionki przeciw grypie do nosa, w tym katar, przekrwienie błony śluzowej nosa lub kaszel, dreszcze, zmęczenie / osłabienie, ból gardła i ból głowy. Niektórzy dorośli w wieku od 18 do 49 lat zgłaszali katar lub przekrwienie błony śluzowej nosa, kaszel, dreszcze, zmęczenie / osłabienie, ból gardła i ból głowy. Te działania niepożądane są łagodne i krótkotrwałe, zwłaszcza w porównaniu z objawami zakażenia grypą.

Kto produkuje szczepionkę w aerozolu do nosa?

Szczepionka do nosa w sprayu do stosowania w Stanach Zjednoczonych jest produkowana przez MedImmune, tę samą firmę, która produkuje sezonową szczepionkę w aerozolu do nosa o nazwie „FluMist®”. Szczepionka do nosa w aerozolu H1N1 2009 jest wytwarzana przy użyciu tego samego procesu produkcyjnego, który jest stosowany od 2003 r. Do produkcji sezonowej szczepionki w aerozolu do nosa.

* „Zdrowy” oznacza osoby, które nie mają podstawowej choroby, która predysponuje ich do powikłań grypy.