Jak ocenić swój plan leczenia MS

Nowości w terapii stwardnienia rozsianego - dr n. med. Alicja Kalinowska

Spisu treści:

Stwardnienie rozsiane (MS) jest stanem przewlekłym, który atakuje centralny układ nerwowy (CNS) i często powoduje niepełnosprawność. OUN obejmuje nerw wzrokowy, rdzeń kręgowy i mózg. Komórki nerwowe są jak druty, które przewodzą impulsy elektryczne z jednej komórki do drugiej. Sygnały te umożliwiają komunikację nerwów. Podobnie jak przewody, komórki nerwowe muszą być owinięte w formie izolacji, aby działały prawidłowo. Izolacja komórek nerwowych nazywa się mieliną.
Każdy pacjent jest inny i reaguje inaczej na SM. Z tego powodu plany leczenia są dostosowane do indywidualnych potrzeb. Choroba może wpływać na danego pacjenta inaczej niż z dnia na dzień. Objawy mogą pojawić się i zniknąć lub mogą stopniowo się pogarszać. Czasami główne objawy znikają. Ważne jest, aby regularnie komunikować się z lekarzem, zwłaszcza gdy objawy się zmieniają.
Podczas ataków choroba aktywnie powoduje fizyczne objawy. Twój lekarz może przepisać lek kortykosteroidowy podczas ataku. Kortykosteroidy to rodzaj leku, który pomaga zmniejszyć stan zapalny. Przykłady kortykosterydów obejmują prednizon (przyjmowany doustnie) lub metyloprednizolon (podawany dożylnie). Jeśli zostałeś przepisany kortykosteroidom, ważne jest, aby zrozumieć możliwe działania niepożądane.
Głównym celem leczenia jest spowolnienie postępu choroby. Ważne jest, aby leczyć stwardnienie rozsiane nawet podczas remisji, kiedy nie ma żadnych oczywistych oznak choroby. SM nie można wyleczyć, ale można nim zarządzać. Strategie spowalniające progresję MS obejmują wiele różnych leków.Przykłady obejmują: interferony beta, octan glatirameru, fingolimod, natalizumab, mitoksantron, teriflunomid i fumaran dimetylu.
Wielu pacjentów może spodziewać się stosunkowo normalnego życia, biorąc pod uwagę najnowsze postępy w leczeniu. Opracowanie planu leczenia, który najbardziej Ci odpowiada, będzie wymagał ścisłej współpracy z lekarzami. Podczas oceny opcji leczenia muszą brać pod uwagę wiele czynników.
Musisz stać się aktywnym uczestnikiem walki z twoją chorobą. Postępuj zgodnie ze wskazówkami, weź leki, dobrze się odżywiaj i zadbaj o swój ogólny stan zdrowia. Utrzymanie aktywności fizycznej również pomaga. Ostatnie badania wykazały, że pacjenci, którzy regularnie ćwiczą, mogą być w stanie spowolnić niektóre skutki choroby, takie jak obniżająca zdolność do jasnego myślenia. Zapytaj swojego lekarza, czy terapia ruchowa jest odpowiednia dla Ciebie.
Większość pacjentów ze stwardnieniem rozsianym może spodziewać się przyjmowania DMT w nieskończoność. Jednak ostatnie badania sugerują, że możliwe jest przerwanie leczenia farmakologicznego w szczególnych przypadkach Jeśli choroba pozostawała w stanie remisji przez co najmniej pięć lat, należy zapytać lekarza, czy możliwe jest przerwanie leczenia.
Niezależnie od leku przepisanego przez twojego lekarza, ważne jest, aby otwarcie omówić wszystkie aspekty twojego zdrowia.Niektóre leki mogą wpływać na czynność wątroby, wymagając regularnych badań krwi, aby upewnić się, że wątroba nie jest uszkodzona. Inne leki mogą zwiększać ryzyko niektórych zakażeń.

Co to jest stwardnienie rozsiane?

Stwardnienie rozsiane (MS) jest stanem przewlekłym, który atakuje centralny układ nerwowy (CNS) i często powoduje niepełnosprawność. OUN obejmuje nerw wzrokowy, rdzeń kręgowy i mózg. Komórki nerwowe są jak druty, które przewodzą impulsy elektryczne z jednej komórki do drugiej. Sygnały te umożliwiają komunikację nerwów. Podobnie jak przewody, komórki nerwowe muszą być owinięte w formie izolacji, aby działały prawidłowo. Izolacja komórek nerwowych nazywa się mieliną.

SM wiąże się ze stopniowym, nieprzewidywalnym uszkodzeniem mieliny w OUN. To uszkodzenie powoduje, że sygnały nerwowe spowalniają, jąkają się i zniekształcają. Same nerwy również mogą ulec uszkodzeniu. Może to powodować objawy SM, takie jak drętwienie, utrata wzroku, trudne mówienie, powolne myślenie, a nawet niemożność poruszania się (paraliż).

Dowiedz się więcej o tym, co wziąć pod uwagę, oceniając swój plan leczenia SM.

Leczenie zindywidualizowane Leczenie zinterpretowane

Każdy pacjent jest inny i reaguje inaczej na SM. Z tego powodu plany leczenia są dostosowane do indywidualnych potrzeb. Choroba może wpływać na danego pacjenta inaczej niż z dnia na dzień. Objawy mogą pojawić się i zniknąć lub mogą stopniowo się pogarszać. Czasami główne objawy znikają. Ważne jest, aby regularnie komunikować się z lekarzem, zwłaszcza gdy objawy się zmieniają.

Zabiegi koncentrują się na spowolnieniu uszkodzeń spowodowanych przez ataki układu odpornościowego na mielinę. Jednak po uszkodzeniu samego nerwu nie można go naprawić. Inne podejścia do leczenia mają na celu łagodzenie objawów, radzenie sobie z zaostrzeniami oraz szkolenie pacjentów w celu radzenia sobie z fizycznymi wyzwaniami.

Kortykosteroidy Kortykosteroidoterapia

Podczas ataków choroba aktywnie powoduje fizyczne objawy. Twój lekarz może przepisać lek kortykosteroidowy podczas ataku. Kortykosteroidy to rodzaj leku, który pomaga zmniejszyć stan zapalny. Przykłady kortykosterydów obejmują prednizon (przyjmowany doustnie) lub metyloprednizolon (podawany dożylnie). Jeśli zostałeś przepisany kortykosteroidom, ważne jest, aby zrozumieć możliwe działania niepożądane.

Należy porozmawiać z lekarzem, jeśli wystąpi nietypowy przyrost masy ciała, zmiany nastroju lub niespodziewane lub uporczywe zakażenia. Są to potencjalne skutki uboczne stosowania kortykosteroidów. Jest to idealne rozwiązanie, jeśli istnieje równowaga między kontrolowaniem objawów SM a minimalizowaniem możliwych skutków ubocznych leczenia.

DMT leki modyfikujące chorobę

Głównym celem leczenia jest spowolnienie postępu choroby. Ważne jest, aby leczyć stwardnienie rozsiane nawet podczas remisji, kiedy nie ma żadnych oczywistych oznak choroby. SM nie można wyleczyć, ale można nim zarządzać. Strategie spowalniające progresję MS obejmują wiele różnych leków.Przykłady obejmują: interferony beta, octan glatirameru, fingolimod, natalizumab, mitoksantron, teriflunomid i fumaran dimetylu.

Leki te działają na różne sposoby, aby spowolnić uszkodzenie mieliny. Większość klasyfikuje się jako leki modyfikujące przebieg choroby (DMT). Zostały opracowane specjalnie w celu zakłócania zdolności układu odpornościowego do niszczenia mieliny. Ponieważ większość DMT wpływa na działanie układu odpornościowego na pewnym poziomie, ważne jest, aby monitorować wszelkie działania niepożądane. Mogą to być gorączki, objawy grypopodobne lub inne oznaki infekcji. Utrzymuj swojego dostawcę opieki zdrowotnej w pętli w sprawie jakichkolwiek skutków ubocznych.

Postępy w leczeniu

Wielu pacjentów może spodziewać się stosunkowo normalnego życia, biorąc pod uwagę najnowsze postępy w leczeniu. Opracowanie planu leczenia, który najbardziej Ci odpowiada, będzie wymagał ścisłej współpracy z lekarzami. Podczas oceny opcji leczenia muszą brać pod uwagę wiele czynników.

Opcje znacznie się rozwinęły w ciągu ostatnich dwóch dekad. Jeden z najnowszych środków, fumaran dimetylu, został dopuszczony do stosowania na początku 2013 r. Niektóre obecnie zatwierdzone leki przechodzą kolejne badania kliniczne. Może to ostatecznie doprowadzić do ich szerszego zastosowania. Leki, które mogą zachęcać do regeneracji utraconej mieliny są obecnie przedmiotem badań. Obecnie co najmniej cztery nowe DMT przechodzą próby kliniczne. Mogą być dostępne wkrótce. Terapie komórek macierzystych są również przedmiotem badań.

Terapie Jak możesz pomóc w walce z chorobą?

Musisz stać się aktywnym uczestnikiem walki z twoją chorobą. Postępuj zgodnie ze wskazówkami, weź leki, dobrze się odżywiaj i zadbaj o swój ogólny stan zdrowia. Utrzymanie aktywności fizycznej również pomaga. Ostatnie badania wykazały, że pacjenci, którzy regularnie ćwiczą, mogą być w stanie spowolnić niektóre skutki choroby, takie jak obniżająca zdolność do jasnego myślenia. Zapytaj swojego lekarza, czy terapia ruchowa jest odpowiednia dla Ciebie.

Możesz również skorzystać z rehabilitacji. Rehab może obejmować terapię zajęciową, logopedię, fizykoterapię i rehabilitację poznawczą lub zawodową. Programy te są przeznaczone do leczenia określonych aspektów choroby, które mogą wpływać na zdolność do funkcjonowania.

Future Care Co przyniesie przyszłość?

Większość pacjentów ze stwardnieniem rozsianym może spodziewać się przyjmowania DMT w nieskończoność. Jednak ostatnie badania sugerują, że możliwe jest przerwanie leczenia farmakologicznego w szczególnych przypadkach Jeśli choroba pozostawała w stanie remisji przez co najmniej pięć lat, należy zapytać lekarza, czy możliwe jest przerwanie leczenia.

Chociaż obecnie nie ma lekarstwa na SM, zwykle dostępne są nieodkryte opcje leczenia. Rozważ uzyskanie drugiej opinii, jeśli twój lekarz mówi inaczej. Pamiętaj, że nawet gdy objawy SM są pod kontrolą, może być konieczne zajęcie się innymi aspektami twojego zdrowia. Powikłań choroby lub jej leczenia nie należy lekceważyć. Zapytaj swojego lekarza o ryzyko depresji, osteoporozy lub poważnych zakażeń.

Skutki uboczneKomunikacja jest kluczowa

Niezależnie od leku przepisanego przez twojego lekarza, ważne jest, aby otwarcie omówić wszystkie aspekty twojego zdrowia.Niektóre leki mogą wpływać na czynność wątroby, wymagając regularnych badań krwi, aby upewnić się, że wątroba nie jest uszkodzona. Inne leki mogą zwiększać ryzyko niektórych zakażeń.

Niektóre leki mogą powodować wady wrodzone, dlatego ważne jest, aby nie zażywać tych leków, jeśli jesteś w ciąży. Należy natychmiast poinformować lekarza o zajściu w ciążę w trakcie leczenia. Pamiętaj również, aby zgłosić utratę włosów, nudności, biegunkę lub mrowienie i drętwienie.

Ważne jest również omawianie wszelkich przyjmowanych leków lub suplementów. Niektóre leki, takie jak warfaryna, mogą wpływać na niektóre leki MS, powodując potencjalnie poważne interakcje.