Wielokrotne zespoły neoplazji hormonalnej (mężczyźni) u dzieci

Wielokrotne zespoły neoplazji hormonalnej (mężczyźni) u dzieci
Wielokrotne zespoły neoplazji hormonalnej (mężczyźni) u dzieci

Dojrzewanie | Okres dojrzewania i burza hormonów Lek. med. Łukasz Durajski - pediatra

Dojrzewanie | Okres dojrzewania i burza hormonów Lek. med. Łukasz Durajski - pediatra

Spisu treści:

Anonim

Co to są liczne zespoły neoplazji endokrynologicznej?

Zespoły wielu nowotworów hormonalnych (MEN) to dziedziczne zaburzenia, które wpływają na układ hormonalny. Układ hormonalny składa się z gruczołów i komórek, które wytwarzają hormony i uwalniają je do krwi. Zespoły MEN mogą powodować rozrost (wzrost zbyt wielu normalnych komórek) lub nowotwory, które mogą być łagodne (nie rak) lub złośliwe (rak).

Istnieje kilka rodzajów zespołów MEN i każdy z nich może powodować różne stany lub nowotwory. Pacjenci i członkowie rodziny o podwyższonym ryzyku wystąpienia tych zespołów powinni uzyskać porady genetyczne i testy w celu sprawdzenia występowania zespołów.

Dwa główne typy zespołów MEN to MEN1 i MEN2.

Zespół objawów MEN 1 u dzieci

Zespół MEN1 jest również nazywany zespołem Wernera. Zespół ten zwykle powoduje nowotwory przytarczyc, przysadki mózgowej i trzustki. Rzadko powoduje guzy w nadnerczach, przewodzie pokarmowym, tkance włóknistej i komórkach tłuszczowych. Guzy wytwarzają dodatkowe hormony i powodują pewne oznaki lub objawy choroby. Objawy zależą od rodzaju hormonu wytwarzanego przez nowotwór. Najczęstszym objawem zespołu MEN1 jest hiperkalcemia. Hiperkalcemia występuje, gdy przytarczyca wytwarza zbyt dużo hormonu przytarczyc.

Objawy hiperkalcemii obejmują:

  • Słabość.
  • Uczucie zmęczenia
  • Nudności i wymioty.
  • Utrata apetytu.
  • Jest bardzo spragniony.
  • Oddawanie moczu bardziej niż zwykle.
  • Zaparcie.

Rozpoznanie zespołu MEN1 zwykle dokonuje się, gdy guzy znajdują się w dwóch różnych miejscach. Rokowanie (szansa na wyzdrowienie) jest zwykle dobre.

Dzieci, u których zdiagnozowano zespół MEN1, są sprawdzane pod kątem oznak raka od 5 roku życia i trwają przez resztę życia. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o testach i procedurach, które należy wykonać, aby sprawdzić objawy raka i jak często należy je wykonywać.

Dzieci z zespołem MEN1 mogą również mieć pierwotną nadczynność przytarczyc. W pierwotnej nadczynności przytarczyc jeden lub więcej przytarczyc wytwarza zbyt dużo hormonu przytarczyc. Najczęstszym objawem pierwotnej nadczynności przytarczyc są kamienie nerkowe. Dzieci z pierwotną nadczynnością przytarczyc mogą przejść badania genetyczne w celu sprawdzenia zmian genów związanych z zespołem MEN1.

Jakie są objawy zespołu MEN 2?

Zespół MEN2 obejmuje trzy podgrupy:

Zespół MEN2A

Zespół MEN2A jest również nazywany zespołem Sipple. Diagnozę zespołu MEN2A można postawić, gdy pacjent lub jego rodzice, bracia, siostry lub dzieci mają co najmniej dwa z poniższych:

  • Rak rdzeniasty tarczycy.
  • Guz chromochłonny (guz nadnerczy)
  • Choroba przytarczyc (łagodny guz przytarczyc lub wzrost wielkości przytarczyc).

Oznaki i objawy rdzeniastego raka tarczycy mogą obejmować:

  • Guzek w gardle lub szyi.
  • Problemy z oddychaniem.
  • Problemy z połykaniem
  • Chrypka.

Oznaki i objawy guza chromochłonnego mogą obejmować:

  • Ból brzucha lub klatki piersiowej.
  • Silne, szybkie lub nieregularne bicie serca.
  • Bół głowy.
  • Ciężkie pocenie się bez znanego powodu.
  • Zawroty głowy.
  • Drżenie
  • Drażliwość lub nerwowość.

Oznaki i objawy choroby przytarczyc mogą obejmować:

  • Hiperkalcemia
  • Ból brzucha, boku lub pleców, który nie ustępuje.
  • Ból w kościach
  • Złamana kośc.
  • Guzek na szyi.
  • Zmiana głosu, taka jak chrypka.
  • Problemy z połykaniem

Członkowie rodzin pacjentów z zespołem MEN2A powinni uzyskać porady genetyczne i zostać przetestowani we wczesnym dzieciństwie, przed ukończeniem 5 lat, pod kątem zmian genów prowadzących do tego rodzaju raka. Niewielka liczba raków rdzeniastych tarczycy może wystąpić jednocześnie z chorobą Hirschsprunga (przewlekłe zaparcie, które zaczyna się, gdy dziecko jest niemowlęciem), które stwierdzono w niektórych rodzinach z zespołem MEN2A. Choroba Hirschsprunga może pojawić się przed innymi objawami zespołu MEN2A.

Pacjentów, u których zdiagnozowano chorobę Hirschsprunga, należy sprawdzić pod kątem pewnych zmian genów, które powodują zespół MEN2A.

FMTC

Rodzinny rak rdzeniasty tarczycy (FMTC) jest rodzajem zespołu MEN2A, który powoduje raka rdzeniastego tarczycy. Diagnozę FMTC można postawić, gdy dwóch lub więcej członków rodziny ma raka rdzeniastego tarczycy i żaden członek rodziny nie ma problemów z przytarczycą lub nadnerczami.

Zespół MEN2B

Pacjenci z zespołem MEN2B mogą mieć smukłą sylwetkę z długimi, cienkimi rękami i nogami. Wargi mogą wydawać się grube i nierówne z powodu łagodnych guzów w błonach śluzowych. Zespół MEN2B może powodować następujące stany:

  • Rak rdzeniasty tarczycy.
  • Przerost przytarczyc.
  • Gruczolaki
  • Guz chromochłonny
  • Guzy komórek nerwowych w błonach śluzowych lub w innych miejscach.

W jaki sposób diagnozuje się zespół mnogiej neoplazji endokrynologicznej u dzieci?

Testy stosowane do diagnozowania i wyrównywania zespołów MEN zależą od objawów przedmiotowych i podmiotowych oraz wywiadu rodzinnego pacjenta. Mogą obejmować:

  • Badanie fizykalne i historia.
  • Badania chemii krwi.
  • Ultradźwięk.
  • MRI
  • Tomografia komputerowa.
  • Skanowanie zwierzęcia.
  • Aspiracja cienkoigłowa (FNA) lub biopsja chirurgiczna.

Inne testy i procedury stosowane do diagnozowania zespołów MEN obejmują:

Testy genetyczne : test laboratoryjny analizujący komórki lub tkanki w celu wykrycia zmian w genie, chromosomie lub białku. Zmiany te mogą być oznaką choroby lub stanu genetycznego. Mogą być również powiązane ze zwiększonym ryzykiem rozwoju określonej choroby lub stanu. Badania hormonów krwi: Procedura, w której sprawdza się próbkę krwi w celu pomiaru ilości niektórych hormonów uwalnianych do krwi przez narządy i tkanki w ciele. Niezwykła (wyższa lub niższa niż normalnie) ilość substancji może być oznaką choroby w narządzie lub tkance, która ją wytwarza. Krew może być sprawdzana pod kątem nieprawidłowych poziomów hormonu stymulującego tarczycę (TSH). TSH jest wytwarzany przez przysadkę mózgową. Stymuluje uwalnianie hormonu tarczycy i kontroluje szybkość wzrostu komórek pęcherzykowych tarczycy. Krew może być również sprawdzona pod kątem wysokiego poziomu hormonu kalcytoniny lub hormonu przytarczyc (PTH).

Radioaktywny skan jodu (skan RAI) : Procedura znajdowania w ciele obszarów, w których komórki raka tarczycy mogą się szybko dzielić. Jod radioaktywny (RAI) jest stosowany, ponieważ tylko komórki tarczycy pobierają jod. Bardzo mała ilość RAI jest połykana, przenika przez krew i gromadzi się w tkance tarczycy i komórkach raka tarczycy w dowolnym miejscu w ciele. Nieprawidłowe komórki tarczycy pobierają mniej jodu niż normalne komórki tarczycy. Obszary, które zwykle nie pobierają jodu, nazywane są zimnymi punktami. Zimne punkty są jaśniejsze na zdjęciu wykonanym podczas skanowania. Mogą być łagodne (nie rakowe) lub złośliwe, więc wykonuje się biopsję, aby dowiedzieć się, czy są rakiem.

Skan Sestamibi : rodzaj skanu radionuklidowego służący do znalezienia nadczynności przytarczyc. Bardzo niewielka ilość substancji radioaktywnej zwanej technetem 99 jest wstrzykiwana do żyły i przemieszcza się przez krew do przytarczyc. Substancja radioaktywna zbierze się w nadczynniku i pokaże się jasno na specjalnej kamerze wykrywającej radioaktywność.

Angiogram : procedura patrzenia na naczynia krwionośne i przepływ krwi. Barwnik kontrastowy wstrzykuje się do naczynia krwionośnego. Gdy barwnik kontrastowy przemieszcza się przez naczynie krwionośne, wykonywane są zdjęcia rentgenowskie, aby sprawdzić, czy nie ma żadnych blokad.

Pobieranie próbek z żyły nadczynności przytarczyc : Procedura, w której pobiera się próbkę krwi z żył w pobliżu przytarczyc. Próbka jest sprawdzana w celu zmierzenia ilości hormonu przytarczyc uwalnianego do krwi przez każdy gruczoł. Próbki dożylne można wykonać, jeśli badania krwi wykażą nadczynność przytarczyc, ale testy obrazowe nie wykazują, który to jest.

Scyntygrafia receptora somatostatynowego : rodzaj skanu radionuklidowego, który można wykorzystać do znalezienia guzów. Bardzo niewielka ilość radioaktywnego oktreotydu (hormonu, który przyczepia się do guzów) jest wstrzykiwana do żyły i przepływa przez krew. Radioaktywny oktreotyd przyczepia się do guza, a specjalna kamera wykrywająca radioaktywność służy do wskazania, gdzie guzy znajdują się w ciele. Ta procedura jest również nazywana skanem oktreotydu i SRS.

Skan MIBG : Procedura stosowana w celu wykrycia guzów neuroendokrynnych, takich jak guz chromochłonny. Bardzo niewielka ilość substancji zwanej radioaktywnym MIBG jest wstrzykiwana do żyły i przechodzi przez krew. Neuroendokrynne komórki nowotworowe pobierają radioaktywny MIBG i są wykrywane przez skaner. Skany mogą być wykonywane w ciągu 1-3 dni. Roztwór jodu można podać przed badaniem lub w jego trakcie, aby nie dopuścić do nadmiernego wchłaniania przez tarczycę MIBG.

Dwudziestoczterogodzinny test moczu : Test, w którym mocz jest pobierany przez 24 godziny w celu zmierzenia ilości katecholamin w moczu. Mierzone są również substancje spowodowane rozpadem tych katecholamin. Niezwykła (wyższa lub niższa od normalnej) ilość substancji może być oznaką choroby w narządzie lub tkance, która ją wytwarza. Wyższe niż normalnie ilości mogą być oznaką guzów chromochłonnych.

Test stymulacji pentagastryną : test, w którym sprawdza się próbki krwi w celu zmierzenia ilości kalcytoniny we krwi. Glukonian wapnia i pentagastryna są wstrzykiwane do krwi, a następnie pobiera się kilka próbek krwi w ciągu następnych 5 minut. Jeśli poziom kalcytoniny we krwi wzrośnie, może to być oznaką rdzeniastego raka tarczycy.

Jakie jest leczenie zespołu mnogiego nowotworu endokrynnego u dzieci?

Istnieje kilka rodzajów zespołu MEN i każdy z nich może wymagać innego leczenia:

  • Pacjenci z zespołem MEN1 leczeni są z powodu nowotworów przytarczyc, trzustki i przysadki mózgowej.
  • Pacjenci z zespołem MEN1 i pierwotną nadczynnością przytarczyc mogą mieć operację usunięcia co najmniej trzech przytarczyc i grasicy.
  • Pacjenci z zespołem MEN2A zwykle mają operację usunięcia tarczycy przed 5 rokiem życia lub wcześniej, jeśli testy genetyczne wykazują pewne zmiany w genie RET.
  • Operacja ma na celu zdiagnozowanie raka lub zapobieganie jego tworzeniu się lub rozprzestrzenianiu.
  • Niemowlęta z zespołem MEN2B mogą mieć operację usunięcia tarczycy, aby zapobiec rakowi.
  • Dzieci z zespołem MEN2B z rakiem rdzeniastym tarczycy mogą być leczone celowaną terapią (inhibitor kinazy).
  • Pacjenci z chorobą Hirschsprunga i pewnymi zmianami genów mogą mieć tarczycę usuniętą, aby zapobiec rakowi.

Leczenie nawracającego zespołu MEN u dzieci może obejmować:

  • Badanie kliniczne, które sprawdza próbkę guza pacjenta pod kątem pewnych zmian genów. Rodzaj terapii celowanej, która zostanie podana pacjentowi, zależy od rodzaju zmiany genu.