Leczenie młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów i objawy Jia

Co to jest młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (JIA lub JRA)?

Reumatoidalne zapalenie stawów jest przewlekłą (długotrwałą) chorobą, która uszkadza i ostatecznie niszczy stawy ciała. Uszkodzenie jest spowodowane stanem zapalnym, naturalną odpowiedzią układu odpornościowego organizmu, która jest źle ukierunkowana w chorobach reumatoidalnych. Zapalenie stawów oznacza „zapalenie stawów”.

• Zapalenie stawów powoduje ból, sztywność i obrzęk, a także wiele innych objawów.
• Zapalenie często wpływa również na inne narządy i układy organizmu.
• Jeśli zapalenie nie zostanie spowolnione ani zatrzymane, ostatecznie niszczy dotknięte stawy i inne tkanki.

Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów lub młodzieńcze zapalenie stawów nie jest pojedynczą chorobą, ale grupą chorób. Łączy je przewlekłe zapalenie stawów, które początkowo dotknęło dziecko przed 16 rokiem życia. Oprócz tych wspólnych cech, choroby młodzieńczego zapalenia stawów są bardzo różne pod względem objawów, leczenia i wyników. Termin młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów obejmuje pięć głównych postaci dziecięcego zapalenia stawów: pięciostawowe, wielostawowe, układowe, związane z zapaleniem entez i łuszczycowe zapalenie stawów. Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów było wcześniej określane jako młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów lub JRA . Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów jest często skracane jako MIZS . Oto zarys pięciu form JIA:

• Choroba paitisarticular dotyczy tylko kilku stawów, mniej niż pięciu. Najprawdopodobniej dotyczy to dużych stawów, takich jak ramię, łokieć, biodro i kolano. Ten typ MIZS występuje najczęściej u dzieci w wieku poniżej 8 lat. Dzieci, u których rozwinie się ta choroba, mają 20–30% szansy na wystąpienie zapalnych problemów z oczami, które mogą być poważne, i wymagają częstych badań okulistycznych. Dzieci, u których rozwinie się ta choroba w wieku powyżej 8 lat, mają ponadprzeciętne ryzyko rozwoju dorosłej postaci zapalenia stawów. Dzieci mogą przerodzić się w zapalenie stawów. Jest to najczęstsza forma MIZ.
• Choroba wielostawowa dotyczy pięciu lub więcej stawów, a czasem wielu więcej. Najprawdopodobniej dotyczy to małych stawów, takich jak dłonie i stopy. Ten typ może rozpocząć się w każdym wieku. W niektórych przypadkach choroba jest identyczna z RA u dorosłych.
• Choroba układowa wpływa na wiele układów w całym ciele. Dzieci mogą mieć wysoką gorączkę, wysypkę skórną i problemy spowodowane stanem zapalnym narządów wewnętrznych, takich jak serce, śledziona, wątroba i inne części przewodu pokarmowego. Zwykle, ale nie zawsze, zaczyna się we wczesnym dzieciństwie. Personel medyczny czasami nazywa tę chorobę Stilla.
• Choroba związana z zapaleniem entez polega na zapaleniu więzadeł i ścięgien w punktach ich przyczepienia do sąsiedniej kości. Ponadto kręgosłup jest zwykle związany z zapaleniem. Z powodu zapalenia kręgosłupa ta postać MIZS jest często nazywana spondyloartropatią.
• Łuszczycowe zapalenie stawów charakteryzuje się nie tylko zapaleniem stawów, ale także zapalną chorobą skóry zwaną łuszczycą. Łuszczycowe zapalenie stawów obejmuje plastry zapalnej łuszczącej się skóry, wżerów i uniesionych paznokci i paznokci, a także stan zapalny, opuchnięte cyfry. U innych członków rodziny może występować łuszczyca.

Dzieci z MIZS mogą doświadczać powikłań specyficznych dla ich typu MIZS.

• Najczęstsze powikłania u dzieci z MIZS dotyczą działań niepożądanych leków przyjmowanych w celu leczenia choroby, zwłaszcza niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), takich jak ibuprofen (Advil, Motrin). Przy częstym przyjmowaniu leki te mogą powodować podrażnienie, ból i krwawienie z żołądka i jelita górnego. Mogą również powodować problemy w wątrobie i nerkach, które często nie mają objawów, dopóki nie są bardzo poważne. W niektórych przypadkach dziecko musi być poddawane częstym badaniom krwi w celu wykrycia tych problemów.
• Niektóre dzieci z MIZ mają problemy emocjonalne lub psychiczne. Najczęstsze są depresja i problemy w funkcjonowaniu w szkole.
• Śmiertelność u dzieci z MIZS jest nieco wyższa niż u zdrowych dzieci. Najwyższy wskaźnik zgonów u dzieci z MIZS występuje wśród pacjentów z MIZS, u których rozwijają się objawy ogólnoustrojowe (takie jak choroba opłucnej i osierdzia). JIA może również ewoluować w inne choroby, takie jak toczeń rumieniowaty układowy (SLE) lub twardzina skóry, które mają wyższą śmiertelność niż Moczyca wielostawowa lub wielostawowa.

Leczenie MIZS, podobnie jak w reumatoidalnym zapaleniu stawów typu dorosłego, uległo dramatycznej poprawie w ciągu ostatnich 30 lat, głównie dzięki opracowaniu nowych leków.

Jakie są przyczyny młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów (JIA)?

Przyczyna młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów jest nieznana. Podobnie jak RA u dorosłych i wiele innych powiązanych chorób, JIA jest chorobą autoimmunologiczną. Oznacza to, że układ odpornościowy organizmu błędnie atakuje tkanki, które ma chronić.

• Przewlekłe zapalenie błony maziowej (tkanka wytwarzająca płyn, która otacza stawy) jest związane z ponadprzeciętną aktywnością układu odpornościowego.
• Zwykle układ odpornościowy walczy z „atakami” przez „najeźdźców”, takimi jak infekcje, krew lub tkanka innej osoby.
• Układ odpornościowy wytwarza wyspecjalizowane komórki i białka, które są uwalniane do krwioobiegu, aby zwalczyć „najeźdźców”. Jeden ważny rodzaj białka immunologicznego nazywa się przeciwciałem.
• W chorobach autoimmunologicznych, takich jak JIA, komórki i przeciwciała układu odpornościowego atakują własne tkanki organizmu. W przypadku zapalenia stawów atak jest skierowany przeciwko błonę maziową, która ulega zapaleniu.
• Zapalenie powoduje, że błona maziowa pogrubia się i rośnie nienormalnie. Gdy błona maziowa rozszerza się poza staw, naciska i ostatecznie uszkadza kość i chrząstkę stawu i otaczających tkanek, takich jak więzadła i ścięgna.
• Nie wiemy, co powoduje niewłaściwą odpowiedź autoimmunologiczną. Ponieważ przyczyna nie została jeszcze odkryta, używamy terminu „idiopatyczny”, co oznacza „o nieznanej przyczynie”.
• Czynniki emocjonalne i dieta nie wydają się być czynnikami ryzyka dla MIZS.
• Według statystyk z Arthritis Foundation, w Stanach Zjednoczonych co najmniej 300 000 dzieci cierpi na MIZS.

Jakie są objawy młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów?

Objawy młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów różnią się znacznie u poszczególnych dzieci. Mogą być bardzo łagodne, bardzo ciężkie lub mogą występować pomiędzy nimi i mogą się zmieniać z czasem, czasem z dnia na dzień. Wahania objawów, w których nasilają się (zaostrzenie), a następnie ustępują lub całkowicie ustępują i ustępują (remisja), są dość typowe dla JRA.

• Ból stawów, ciepło, sztywność i obrzęk: Są to najczęstsze objawy MIZS, ale wiele dzieci nie rozpoznaje lub nie zgłasza bólu. Sztywność i obrzęk prawdopodobnie będą bardziej nasilone rano.
• Utrata funkcji stawu: Ból, obrzęk i sztywność mogą zaburzać funkcję stawu i zmniejszać zakres ruchu. Niektóre dzieci są w stanie kompensować na inne sposoby i wykazywać niewielką, jeśli w ogóle, niepełnosprawność. Poważne ograniczenia w ruchu prowadzą do osłabienia i pogorszenia sprawności fizycznej.
• Utykanie: utykanie może wskazywać na szczególnie ciężki przypadek MIZS, chociaż może być również spowodowany innymi problemami, które nie mają nic wspólnego z zapaleniem stawów, takimi jak uraz. W JIA utykanie często sygnalizuje zajęcie kolana.
• Deformacja stawu: Stawy mogą rosnąć w nietypowy, asymetryczny sposób, powodując deformacje zajętej kończyny.
• Podrażnienie oczu, ból i zaczerwienienie: Te objawy są oznakami zapalenia oka. Oczy mogą być wrażliwe na światło. Jednak u wielu dzieci z JIA zapalenie oka nie wywołuje żadnych objawów. Jeśli zapalenie jest bardzo ciężkie i nie ulega odwróceniu, może powodować utratę wzroku. Najczęstsze rodzaje zapalenia oka w MIZS to zapalenie błony naczyniowej oka i tęczówki. Nazwy odnoszą się do zapalnej części oka, odpowiednio do błony naczyniowej oka i tęczówki oka.
• Nawracające gorączki: gorączka jest wysoka i przychodzi i odchodzi bez wyraźnej przyczyny. Gorączka może „gwałtownie” wzrosnąć tak często, jak kilka razy w ciągu jednego dnia.
• Wysypka: Lekka wysypka w kolorze łososia może pojawić się i zniknąć bez wyjaśnienia. Wysypka łuszczycowa u osób z łuszczycową postacią MIZS.
• Bóle mięśni (bóle mięśni): Jest to podobne do uczucia bólu związanego z grypą. Zwykle wpływa na mięśnie całego ciała, a nie tylko jednej części.
• Obrzęk węzłów chłonnych: czasami nazywany jest „obrzękiem gruczołów”, ale węzły chłonne nie są gruczołami. Są to małe guzki tkanki, które działają jako część układu odpornościowego, pomagając usuwać niektóre rodzaje martwych komórek. Zwykle węzły chłonne są bardzo małe i nie można ich wyczuć przez skórę. Po spuchnięciu można je wyczuć i często są delikatne w dotyku. Węzły chłonne są rozmieszczone w całym ciele, ale obrzęk węzłów chłonnych najczęściej obserwuje się w szyi i pod szczęką, nad obojczykiem, pod pachami lub w pachwinie.
• Utrata masy ciała: jest to powszechne u dzieci z MIZS. Może to być spowodowane tym, że dziecko po prostu nie chce jeść. Utrata masy ciała z biegunką sugeruje możliwe zapalenie przewodu pokarmowego.
• Problemy ze wzrostem: dzieci z MIZ często rosną wolniej niż przeciętnie. Wzrost może być niezwykle szybki lub wolny w dotkniętym stawie, powodując, że jedna ręka lub noga są dłuższe od drugiej. Ogólne zaburzenia wzrostu mogą być związane z przewlekłym stanem zapalnym, takim jak JIA lub z leczeniem, zwłaszcza glukokortykoidami (na przykład prednizon).

Kiedy ktoś powinien zwrócić się o pomoc medyczną w przypadku młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów?

Chociaż żaden z tych objawów nie wskazuje wyłącznie na młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów, wszystkie wymagają wizyty u pracownika służby zdrowia dziecka.

• Ból stawów, obrzęk lub sztywność, która nie jest spowodowana urazem i trwa dłużej niż kilka dni
• Utrata lub ograniczenie funkcji stawu lub kończyny
• Podrażnienie oczu, zaczerwienienie, wrażliwość na światło lub ból
• Każda utrata wzroku, nawet niewielka utrata
• Gorączki, które przychodzą i odchodzą bez wyjaśnienia
• Wysypka, która przychodzi i odchodzi bez wyjaśnienia
• Obrzęk węzłów chłonnych bez widocznej choroby, trwający dłużej niż kilka dni

Jakie testy wykorzystują pracownicy służby zdrowia do diagnozowania młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów?

Ważne jest, aby pamiętać, że wiele stanów innych niż młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów może powodować ból stawów, sztywność i obrzęk.

• Przykładami stanów, które naśladują JIA, są infekcje bakteriami lub wirusami, uszkodzenie (takie jak zwichnięcie lub złamanie), toczeń rumieniowaty układowy, nieswoiste zapalenie jelit, borelioza i niektóre rodzaje raka.
• Inne objawy MIZS są podobnie niespecyficzne, co oznacza, że ​​mogą być spowodowane wieloma różnymi warunkami. Na przykład gorączka jest bardzo częstym objawem infekcji.
• Dziecko ze wspólnymi objawami wymaga dokładnej oceny przez wykwalifikowanego lekarza. Ta ocena skupi się na rozważeniu wielu warunków, a tym samym na ustaleniu konkretnej diagnozy.
• U niektórych dzieci objawy zdecydowanie sugerują pewien rodzaj zapalenia stawów. W innych objawy i objawy są bardziej subtelne i wymagają starannego zbadania przez pracownika służby zdrowia. Często konsultuje się ze specjalistą, takim jak reumatolog dziecięcy, aby pomóc w diagnozie, a także w planie leczenia.

Wywiad medyczny jest kluczowym elementem postawienia diagnozy. Zostaniesz zapytany o następujące informacje. Ważne jest, aby udzielić możliwie pełnej odpowiedzi, ponieważ informacje te mogą pomóc dziecku.

• Objawy i zachowanie twojego dziecka
• Inne problemy medyczne dziecka, obrażenia i wypadki, niedawne lub w przeszłości
• Jego lub jej szczepienia, leki i alergie
• Jego działania, takie jak sport i gry
• Historia medyczna rodziny (problemy medyczne u braci i sióstr, matki i ojca oraz ich rodzin)
• Zwyczaje i styl życia rodziny
• Narażenie dziecka na zwierzęta domowe i inne zwierzęta
• Ostatnie podróże lub czas spędzony na zewnątrz, np. Biwakowanie, wędrówki lub gospodarstwo rolne

Szczegółowe badanie fizykalne jest kolejnym kluczowym narzędziem oceny. Badanie obejmie obserwację, dotykanie i poruszanie stawów. Sprawdzona zostanie również siła i elastyczność mięśni. Osoba przeprowadzająca badanie szuka w szczególności oznak bólu, sztywności, obrzęku lub deformacji. Badanie fizykalne obejmie wszystkie układy ciała, ze szczególnym uwzględnieniem układów często dotkniętych MIZS, takich jak oczy, skóra, serce i przewód pokarmowy.

Testy laboratoryjne dla JRA

Nie ma jednego testu laboratoryjnego, który zdecydowanie potwierdza, że ​​dziecko ma JRA. Diagnoza składa się z kombinacji informacji uzyskanych z wywiadu lekarskiego i wywiadu, badania fizykalnego, szeregu różnych badań laboratoryjnych, a w niektórych sytuacjach z promieni rentgenowskich i powiązanych badań. Ponieważ objawy muszą utrzymywać się przez co najmniej sześć tygodni, aby potwierdzić je jako JIA, te testy laboratoryjne mogą wymagać powtórzenia w celu ostatecznej diagnozy. Po zdiagnozowaniu JRA od czasu do czasu wykonuje się testy w celu sprawdzenia aktywności choroby i powodzenia leczenia. Wszystkie są badaniami krwi, chyba że zaznaczono inaczej.

• Szybkość sedymentacji erytrocytów (ESR): ESR jest markerem „niespecyficznym”. Nie wskazuje konkretnie na JIA, ale wskazuje na aktywne zapalenie w ciele. Jest prawie zawsze podwyższone u dzieci z układową MIZS. Zazwyczaj jest podwyższony u dzieci z chorobą wielostawową, ale często jest normalny u dzieci z chorobą zwyrodnieniową stawów.
• Całkowita liczba krwinek (CBC): Ten test mierzy ilość każdego rodzaju komórek krwi w próbce krwi. Wskazuje również poziom hemoglobiny, białka we krwi, które przenosi tlen w organizmie. Niski poziom hemoglobiny, zwany niedokrwistością, jest powszechny u dzieci z MIZS. Ten test uwidacznia nieprawidłowości w liczbie różnych rodzajów białych krwinek (część układu odpornościowego) lub płytek krwi (które pomagają w krzepnięciu krwi). Można go użyć do odróżnienia JIA od innych stanów, które mogą mieć podobne objawy. Liczba białych krwinek i liczba płytek krwi są zwykle prawidłowe u osób z MIZS.
• Przeciwciało przeciwjądrowe (ANA): Przeciwciało przeciwjądrowe jest jednym z przeciwciał, które organizm może wytwarzać w niektórych chorobach autoimmunologicznych (zwanych autoprzeciwciałami). Aż 25% dzieci z JRA ma dodatni wynik ANA. Dodatni wynik ANA występuje najczęściej u dzieci z chorobą zwyrodnieniową stawów i jest ważnym czynnikiem ryzyka chorób oczu u tych dzieci. Jest to rzadkie u dzieci z ogólnoustrojowym JRA. Jest to związane ze zwiększonym ryzykiem zajęcia oka (zapalenie błony naczyniowej oka). ANA jest również bardziej prawdopodobne w warunkach związanych z JRA (takich jak SLE lub twardzina skóry) niż w JRA. Często stosuje się go w celu wykluczenia tych stanów u osoby z objawami zapalenia stawów.
• Czynnik reumatoidalny (RF): Czynnik reumatoidalny jest w rzeczywistości grupą autoprzeciwciał, które występują u niektórych osób z RA, JIA i powiązanymi chorobami. Najczęściej jest dodatni u dzieci z wielostawowym MIZS i rzadko jest dodatni u dzieci z MIZS układowym. Najczęściej służy do określenia, jaki typ JIA ma dziecko. Nastolatki częściej mają dodatnie wyniki RF niż młodsze dzieci. W rzeczywistości wielu uważa pozytywny wynik RF za oznakę postępu JIA w RA u dorosłych.

Przewodnik po reumatoidalnym zapaleniu stawów

Jakie badania obrazowe i inne testy można zastosować do zdiagnozowania młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów?

Pracownik służby zdrowia Twojego dziecka może zamówić zdjęcia rentgenowskie lub podobne badania obrazowe. Te obrazy mogą pomóc potwierdzić diagnozę MIZS lub sugerować inne stany, które mogą powodować podobne objawy.

• Promieniowanie rentgenowskie: Promieniowanie rentgenowskie informuje, czy doszło do uszkodzenia stawu.
• Skan kości: skan kości może być konieczny, jeśli wyniki badania nie potwierdzają rozpoznania MIZS. Skan kości może wykryć zapalenie kości i inne nieprawidłowości, które nie pokazują się dobrze na zdjęciu rentgenowskim.
• MRI: MRI wytwarza obrazy stawów, ale jest znacznie bardziej szczegółowy niż zwykłe prześwietlenie filmowe i daje lepszy trójwymiarowy widok stawu. Jest to szczególnie przydatne w przypadku upadku lub wypadku, który mógł spowodować zranienie stawów. Zwykle nie jest zamawiany, chyba że wyniki badania nie wskazują jednoznacznie na diagnozę JRA.
• Skan TK: Skan TK jest również podobny do prześwietlenia, ale zapewnia znacznie więcej szczegółów. Można go zamówić, gdy wyniki prac nie potwierdzają diagnozy MIZS. Badanie CT jest szczególnie dobre w wykluczaniu nowotworów i innych nieprawidłowości kostnych, które mogą powodować objawy podobne do zapalenia stawów.
• Skan podwójnej absorpcjometrii rentgenowskiej (DEXA): Skanowanie DEXA służy do pomiaru gęstości kości i może identyfikować osteopenię lub osteoporozę (utratę tkanki kostnej) u dzieci z wielostawowym MIZS.

Inne testy dla JRA

W określonych okolicznościach można zamówić inne testy. Większość dzieci z MIZS nie wymaga tych testów.

• Artrocenteza: Czasami nazywa się to „wspólnym dążeniem”. Oznacza to pobranie próbki płynu maziowego (płynu z jamy stawowej) do badania. Zwykle robi się to, aby wykluczyć infekcje stawów.
• Biopsja mazi stawowej: chirurg ortopeda używa sondy, aby usunąć niewielką ilość tkanki maziowej ze stawu. Tkankę bada się pod mikroskopem pod kątem wskazówek, co powoduje uszkodzenie błony maziowej. Może to być pomocne w celu wykluczenia innych stanów, które mogą powodować objawy podobne do objawów JIA.

Jakie są leczenie młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów?

Głównym celem leczenia dzieci z młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów jest pomoc w normalnym życiu. Aby odnieść sukces, leczenie to musi uwzględniać wszystkie aspekty choroby, w tym problemy medyczne i powikłania, funkcjonowanie fizyczne, wyniki w szkole oraz dostosowanie społeczne i emocjonalne.

• Opieka wymaga skoordynowanych wysiłków zespołu specjalistów.
• Opieka ta może być nadzorowana przez specjalistę podstawowej opieki zdrowotnej dziecka, po konsultacji ze specjalistą chorób reumatycznych, takich jak zapalenie stawów i podobne schorzenia (reumatolog), najlepiej specjalistą w chorobach reumatycznych dzieci, a także specjalistami od problemów z oczami (okulista ), problemy skórne (dermatolog), problemy z sercem (kardiolog), problemy trawienne (gastroenterolog), problemy z nerkami (nefrolog), problemy z płucami (pulmonolog) i / lub chirurgia ortopedyczna, jeśli to konieczne.
• Leczenie to tylko jeden aspekt zarządzania. Zespół może również obejmować terapeutów fizycznych i zajęciowych oraz psychologa lub doradcę. Pracownik socjalny może pomóc rodzinie poradzić sobie z społecznymi, finansowymi i emocjonalnymi aspektami choroby.
• Chociaż leki są podstawą leczenia MIZS, nie jest prawdopodobne, aby same leki odniosły optymalny sukces, jeśli dziecko nie otrzyma również odpowiedniej fizykoterapii, porad emocjonalnych i pomocy szkolnej.

Jakie są domowe lekarstwa na młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów?

W JIA nie zaleca się samoleczenia. Bez odpowiedniego leczenia zatrzymującego stan zapalny zapalenie w MIZS postępuje i pogarsza się, zwiększając ryzyko trwałego uszkodzenia stawów, oczu i innych układów ciała. Możesz jednak podjąć kroki w domu, aby poprawić komfort dziecka i zmniejszyć jego szansę na niepełnosprawność z JIA.

• Zachęcaj swoje dziecko do jak największej aktywności. Leżenie w łóżku nie jest częścią leczenia MIZJ, z wyjątkiem dzieci z ciężką chorobą ogólnoustrojową. Rzeczywiście, im bardziej aktywne jest dziecko, tym lepsze perspektywy długoterminowe. Pływanie i aerobik w wodzie są idealnymi zajęciami, ponieważ nie obciążają stawów. Dzieci mogą odczuwać ból podczas rutynowych ćwiczeń fizycznych, dlatego należy im pozwolić na ograniczenie własnych czynności, szczególnie podczas zajęć wychowania fizycznego. Spójny program fizjoterapii, z naciskiem na ćwiczenia rozciągające, unikanie bólu, ochronę stawów i ćwiczenia domowe, może pomóc zapewnić, że dziecko z MIZM jest tak aktywne, jak to możliwe.
• Upewnij się, że twoje dziecko je wystarczająco dużo, aby utrzymać zdrową wagę. Niektóre dzieci z JRA mają niewielki apetyt. Należy je zachęcać do spożywania wystarczającej ilości kalorii, aby utrzymać zdrową wagę i odpowiedni poziom energii. Niezbędna jest zbilansowana dieta, która zapewnia wszystkie wymagane witaminy i minerały, w tym magnez i witaminę D. Ważne jest, aby każdego dnia spożywać odpowiednią liczbę porcji produktów bogatych w wapń. Chociaż nie ma dowodów na to, że rzeczywiście poprawia to JRA, pomaga zachować mocne i elastyczne kości. Zapytaj pracownika służby zdrowia dziecka o informacje na temat diety i sposobu żywienia dziecka. W razie potrzeby może skierować cię do dietetyka.
• Pomóż dziecku nauczyć się technik radzenia sobie z dyskomfortem i bólem JRA. Często łączenie leków przeciwbólowych (przeciwbólowych) z innymi technikami zapewnia najlepszą równowagę w łagodzeniu bólu przy najmniejszej liczbie niepożądanych efektów ubocznych. Techniki takie jak biofeedback, progresywne rozluźnienie mięśni, medytacja, głębokie oddychanie i obrazy z przewodnikiem mogą pomóc dzieciom pokonać ból. Gorące kąpiele lub prysznice, ciepłe łóżko, ćwiczenia z zakresu ruchu i gorące paczki mogą złagodzić poranną sztywność. Niektóre dzieci lepiej reagują na zimne okłady niż na ciepło. Plastikowa torebka z mrożonymi warzywami stanowi świetne opakowanie na lód.

Jakie jest leczenie młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów?

Celem leczenia jest zatrzymanie lub spowolnienie postępu stanu zapalnego, a tym samym złagodzenie objawów, poprawa funkcji oraz zapobieganie uszkodzeniom stawów i innym powikłaniom. Szczegółowe cele to zmniejszenie obrzęku stawów, sztywności i bólu; utrzymywać pełny zakres ruchu wszystkich stawów; i wcześnie identyfikować i leczyć powikłania, kiedy można je zatrzymać lub cofnąć. Sukces leczenia jest sprawdzany przez regularne badania fizykalne i wywiady.

Leki są podstawą leczenia w MIZS. Leki, które działają najlepiej w MIZS, zmniejszają stany zapalne, co z kolei zmniejsza objawy. Agresywne, wczesne leczenie jest najlepszym sposobem na zatrzymanie lub spowolnienie choroby w długim okresie, a także zapobieganie trwałemu uszkodzeniu stawów. Poniżej opisano różne klasy leków stosowanych w MIZS.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) dla JRA

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) zmniejszają zapalenie, obrzęk i ból. Działają poprzez blokowanie enzymu zwanego cyklooksygenazą (COX), który sprzyja zapaleniu.

• Leki te są stosowane w leczeniu wszystkich typów MIZS i są zwykle pierwszym wyborem leczenia.
• Sam NLPZ może być odpowiedni w chorobie zwyrodnieniowej stawów i łagodnych przypadkach choroby wielostawowej.
• Dzieci z cięższą chorobą często wymagają dodania drugiego leku do NLPZ. Zazwyczaj jest to lek z innej klasy, ponieważ przyjmowanie więcej niż jednego NLPZ nie pomaga w chorobie i może powodować poważne działania niepożądane.
• Zazwyczaj ustalenie, czy leczenie konkretnym NLPZ będzie skuteczne, zajmuje co najmniej cztery tygodnie.
• Aspiryna nie jest już pierwszym wyborem w JIA ze względu na jej skutki uboczne. Skutki uboczne mogą być (ale rzadko są) poważne, szczególnie w przewodzie pokarmowym i wątrobie.
• Nowa generacja tych leków nazywa się inhibitorami COX-2. Leki te są znacznie mniej prawdopodobne niż inne NLPZ powodujące skutki uboczne trawienia u dorosłych. Powszechnie stosuje się inhibitor COX-2, celekoksyb (Celebrex).
• Przewidywanie, które dzieci zareagują na dany NLPZ, jest niemożliwe. Dzieci, które nie wykazują poprawy po jednym do dwóch miesięcy leczenia, mogą odnieść korzyść ze zmiany na inny NLPZ.
• Częste działania niepożądane obejmują nudności i wymioty, ból brzucha i niedokrwistość. Inne działania niepożądane zależą od NLPZ.

Leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby (DMARD) dla JRA

Leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby (DMARD) nie stanowią jednej klasy leków. Są raczej różnorodnymi lekami, które działają na wiele różnych sposobów. Ich główne podobieństwo polega na tym, że ingerują w procesy odpornościowe, które powodują zapalenie i MIZS. DMARD mogą spowolnić lub zatrzymać postęp MIZ, a tym samym zapobiegać uszkodzeniom stawów i niepełnosprawności.

Przykłady DMARD obejmują metotreksat (obecnie uważany za „złoty standard” dla osób z JIA), sulfasalazynę (Azulfidyna), azatioprynę (Imuran), cyklosporynę (Sandimmune, Neoral) i kilka innych. Działania niepożądane obejmują supresję immunologiczną, która może powodować zwiększone ryzyko infekcji, toksyczność płuc, zaburzenia czynności wątroby, ból brzucha i zmniejszenie apetytu.

• DMARD można podawać samodzielnie lub w połączeniu z innymi rodzajami leków. Z drugiej strony udana terapia DMARD może wyeliminować potrzebę stosowania innych leków przeciwzapalnych lub przeciwbólowych.
• Wiele, ale nie wszystkie, działają poprzez zatrzymanie odpowiedzi autoimmunologicznej; nazywane są „lekami immunosupresyjnymi”.
• Leki te nie działają u wszystkich osób cierpiących na MIZS, ale przynoszą znaczną ulgę wielu osobom.
• DMARD mogą nie osiągnąć pełnego efektu przez kilka miesięcy. Ważne jest, aby dziecko kontynuowało przyjmowanie leku przez co najmniej tak długo, zanim zdecydujesz, że nie działa. Dopóki nie zadziała pełne działanie DMARD, pracownik służby zdrowia dziecka może przepisać leki przeciwzapalne lub przeciwbólowe jako „terapię pomostową” w celu zmniejszenia bólu i obrzęku.
• Leki te mają wiele potencjalnych skutków ubocznych (które różnią się w zależności od leku). Dzieci przyjmujące niektóre z tych leków wymagają regularnych badań krwi w celu sprawdzenia skutków ubocznych.
• Leki immunosupresyjne osłabiają zdolność układu odpornościowego do zwalczania infekcji. Każdy, kto przyjmuje jeden z tych leków, musi być bardzo czujny, aby obserwować wczesne oznaki infekcji, takie jak gorączka, kaszel lub ból gardła. Wczesne leczenie infekcji może zapobiec poważniejszym problemom.
• Wykazano, że leki te poprawiają oznaki i objawy (a także jakość życia) u większości dzieci z MIZS.

W jaki sposób modyfikatory odpowiedzi biologicznej pomagają młodzieńczemu idiopatycznemu zapaleniu stawów?

Modyfikatory odpowiedzi biologicznej są nowszym, specjalistycznym rodzajem leków immunosupresyjnych.

• Środki te są starannie zaprojektowane, aby blokować działanie naturalnych substancji, które są częścią odpowiedzi immunologicznej, takich jak czynnik martwicy nowotworów (etanercept) lub interleukina-1 (anakinra). Dlatego środki te hamują reakcję autoimmunologiczną, która powoduje JIA.
• Blokowanie tych substancji zmniejsza zapalenie stawów, a tym samym łagodzi objawy i poprawia ogólną kondycję dziecka.
• Istnieje kilka różnych wersji tych agentów, a u niektórych dzieci JIA poprawi się z jedną wersją, a nie inną.
• Chociaż środki te spowalniają zapalenie u znacznej części dzieci z MIZS, zwykle nie prowadzą do remisji.
• Te środki są drogie.
• Może zająć około dwóch do trzech miesięcy, aby sprawdzić, czy czynnik biologiczny działa u konkretnej osoby.
• Dzieci z infekcją (zwłaszcza gruźlicą), rakiem obecnie lub w przeszłości lub niektórymi rodzajami zaburzeń układu nerwowego nie mogą przyjmować tych środków.
• Środki te poprawiają objawy i jakość życia u wielu osób z MIZS.

Glukokortykoidy dla JRA

Glukokortykoidy („steroidy”), kolejna grupa leków immunosupresyjnych, są bardzo silnymi środkami przeciwzapalnymi, które blokują zapalenie i inne odpowiedzi immunologiczne. Wszystkie sterydy działają w ten sam sposób; różnią się jedynie mocą i formą, w jakiej są podawane. Zatrzymują lub spowalniają uszkodzenie stawów i zmniejszają objawy.

• Leki te można podawać w postaci tabletek doustnych, do mięśnia (domięśniowo), do żyły (dożylnie) lub we wstrzyknięciu bezpośrednio do stawu.
• Sterydy podawane w dużych dawkach mogą mieć wiele skutków ubocznych. Z czasem tracą swoją skuteczność, powodując nadal te same skutki uboczne. Ponadto można je bezpiecznie podawać tylko na krótkie okresy - kilka tygodni lub miesięcy. Dlatego leki te są powszechnie stosowane w celu wypełnienia luki w oczekiwaniu na pełny efekt DMARD.
• Ci agenci nie są dla wszystkich. Pracownik służby zdrowia Twojego dziecka zadecyduje, czy glukokortykoidy są odpowiednie dla Twojego dziecka na podstawie jego ogólnego stanu zdrowia.
• U dzieci leki te podaje się zwykle w najniższej możliwej dawce przez możliwie najkrótszy czas, aby uniknąć działań niepożądanych.
• Bardzo ważne jest, aby nie przerywać gwałtownego przyjmowania glukokortykoidu, ponieważ może to być niebezpieczne. Jedynym bezpiecznym sposobem na przerwanie przyjmowania tych leków jest stopniowe obniżanie (zwężanie) dawki. Jeśli wydaje się, że twoje dziecko ma poważne skutki uboczne, porozmawiaj z lekarzem przed przerwaniem przyjmowania leku.

Środki przeciwbólowe dla JRA

Leki przeciwbólowe to leki zmniejszające ból, ale nie wpływające na stan zapalny, obrzęk lub uszkodzenie stawów.

• W celu zmniejszenia bólu można zastosować acetaminofen / paracetamol, tramadol, kodeinę, opiaty i wiele innych leków przeciwbólowych.
• Acetaminofen jest czasami stosowany u dzieci z łagodnym MIZS, które nie mogą przyjmować NLPZ z powodu nadwrażliwości, wrzodów, problemów z wątrobą lub interakcji z innymi lekami. Jednak w bardzo dużych dawkach lek ten może również uszkadzać wątrobę.
• Te środki są zwykle podawane tylko z innymi lekami.
• Należy je podawać wyłącznie pod nadzorem pracownika służby zdrowia dziecka.

Nondrug Podejścia do JRA

Podejścia inne niż leki są stosowane z lekami w celu optymalizacji zdrowia i funkcjonowania stawów. Podejścia inne niż leki obejmują:

• Fizjoterapia pomaga zachować i poprawić zakres ruchu, zwiększyć siłę mięśni i zmniejszyć ból.
• Hydroterapia polega na ćwiczeniach lub relaksie w ciepłej wodzie. Przebywanie w wodzie zmniejsza większość obciążeń stawów. Ciepło rozluźnia mięśnie i pomaga złagodzić ból.
• Terapia relaksacyjna uczy technik uwalniania napięcia mięśniowego, które pomagają łagodzić ból.
• Zarówno zabiegi na ciepło, jak i na zimno mogą złagodzić ból i zmniejszyć stan zapalny. Niektóre dzieci lepiej reagują na ciepło, a inne na zimno. Ciepło można zastosować za pomocą ultradźwięków, mikrofal, ciepłego wosku lub wilgotnych kompresów. Większość z nich odbywa się w gabinecie lekarskim, chociaż wilgotne okłady można nakładać w domu. Zimno jest zwykle stosowane przez okład lodowy.
• Terapia zajęciowa uczy dziecko, jak efektywnie wykorzystywać swoje ciało w celu zmniejszenia obciążenia stawów. Może również pomóc dziecku nauczyć się zmniejszać napięcie stawów dzięki zastosowaniu specjalnie zaprojektowanych szyn. Terapeuta zajęciowy dziecka może pomóc dziecku w opracowaniu strategii radzenia sobie z codziennym życiem, dostosowując się do jego otoczenia i używając różnych urządzeń wspomagających.

Jakie leki leczą młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów?

Niesteroidowe leki przeciwzapalne

• Ibuprofen (Advil, Ibuprin, Motrin)
• Naproxen (Aleve, Naprelan, Naprosyn)
• Diklofenak (Cataflam, Voltaren)
• Indometacyna (indocyna)
• Tolmetin (Tolectin)
• Oksaprozyna (Daypro)
• Inhibitory COX-2 - Celekoksyb (Celebrex)

Leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby

• Metotreksat (Rheumatrex, Folex PFS): Nie wiemy dokładnie, jak ten lek działa w leczeniu stanów zapalnych. Łagodzi objawy stanu zapalnego, takie jak ból, obrzęk i sztywność. Można go podawać we wstrzyknięciu, jeśli postać doustna ma niewielki wpływ. Dzieci przyjmujące metotreksat muszą regularnie przeprowadzać badania krwi, aby sprawdzić, czy lek wywiera niekorzystny wpływ na wątrobę lub komórki krwi. Jest to standardowe leczenie dzieci z MIZS, w których dochodzi do uszkodzenia stawów.
• Sulfasalazyna (azulfidyna): Lek ten zmniejsza reakcje zapalne poprzez działanie podobne do działania aspiryny lub NLPZ.
• Sole złota (aurotiomalate, auranofin): Te związki zawierają bardzo małe ilości metalicznego złota. Można je przyjmować doustnie lub w zastrzykach. Nie wiemy, dlaczego zatrzymują stan zapalny. Najwyraźniej złoto przenika do komórek odpornościowych i zakłóca ich aktywność. Związki złota, kiedyś szeroko stosowane w JIA, są obecnie rzadko stosowane w tej chorobie.
• Azatiopryna (Imuran): Lek ten zatrzymuje produkcję komórek, które są częścią odpowiedzi immunologicznej, która powoduje JIA. Niestety, zatrzymuje także produkcję niektórych innych rodzajów komórek, a zatem może mieć poważne skutki uboczne. Bardzo silnie tłumi cały układ odpornościowy, przez co naraża osobę na infekcje i inne problemy. Jest stosowany tylko w bardzo ciężkich przypadkach JIA, które nie poprawiły się w przypadku innych DMARD.
• Cyklosporyna A (Neoral): Lek ten został opracowany do stosowania u osób poddawanych przeszczepowi narządów. Tacy ludzie muszą mieć zahamowany układ odpornościowy, aby zapobiec odrzuceniu przeszczepu. Cyklosporyna blokuje ważną komórkę odpornościową i zakłóca odpowiedź immunologiczną na kilka innych sposobów. Jest stosowany najczęściej w układowej MIZS.
• Leflunomid (Arava): ten lek blokuje przeciwciała immunologiczne i zmniejsza stan zapalny. Zmniejsza objawy i może nawet spowolnić postęp MIZ. Ten środek nie jest odpowiedni dla niektórych osób z problemami z nerkami.

Modyfikatory odpowiedzi biologicznej

• Etanercept (Enbrel): Ten środek blokuje działanie czynnika martwicy nowotworów, co z kolei zmniejsza odpowiedzi zapalne i immunologiczne. Podaje się go we wstrzyknięciu podskórnym dwa razy w tygodniu.
• Infliksymab (Remicade): To przeciwciało blokuje działanie czynnika martwicy nowotworów. Zwykle stosuje się go w skojarzeniu z metotreksatem u dzieci, u których JIA nie reaguje na sam metotreksat. Podaje się go w infuzji dożylnej co sześć do ośmiu tygodni.
• Adalimumab (Humira): Jest to kolejny czynnik blokujący czynnik martwicy nowotworów. Zmniejsza stany zapalne i spowalnia lub zatrzymuje pogorszenie uszkodzenia stawów w dość ciężkim MIZS. Ten agent jest używany głównie dla osób, których JIA nie zareagowało na co najmniej dwa DMARD. Podaje się go we wstrzyknięciu podskórnym co drugi tydzień.
• Anakinra (Kineret): Ten środek blokuje działanie interleukiny-1, która jest częściowo odpowiedzialna za zapalenie MIZS. To z kolei blokuje stany zapalne i ból. Ten agent jest zwykle zarezerwowany dla dzieci, których JIA nie poprawiło się dzięki DMARD. Codziennie podaje się go we wstrzyknięciu podskórnym.
• Abatacept (Orencia) jest środkiem, który blokuje aktywację komórki odpornościowej zwanej komórką T. Ostatnio została zatwierdzona przez FDA do leczenia dzieci z MIZS.
• Tocilizumab (Actemra) jest czynnikiem biologicznym, który blokuje działanie interleukiny-6, która odgrywa dużą rolę w zapaleniu MIZS. Jest zatwierdzony przez FDA w wielostawowym i układowym JIA.
• Obecnie prowadzone są badania kliniczne innych modyfikatorów odpowiedzi biologicznej, aby sprawdzić, czy środki te oferują korzyści dzieciom z MIZS.

Glukokortykoidy

• Prednizon (Deltasone, Meticorten, Orasone)
• Deksametazon (dekadron)
• Metyloprednizolon (Medrol)
• Betametazon (Celestone)

Środki przeciwbólowe

• Acetaminofen (Tylenol, Feverall, Tempra)
• Tramadol (Ultram)

Wszystkie leki mają skutki uboczne, a leki stosowane w MIZ nie są wyjątkami. Większość badań nad skutkami ubocznymi leków jest przeprowadzana u dorosłych, a mniej wiadomo o skutkach ubocznych u dzieci. Skutki uboczne dla danego leku mogą się znacznie różnić u dzieci niż u dorosłych. Specjalista, który przepisuje leki dziecku z MIZS, powinien bardzo uważnie obserwować reakcję dziecka i odpowiednio dostosować dawkę. Celem jest znalezienie właściwej równowagi między poprawą stanu dziecka a minimalizacją skutków ubocznych.

Czy chirurgia może pomóc pacjentom z młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów?

Chociaż w JRA operacja zwykle nie jest wymagana, niektóre dzieci z utrzymującym się JRA w układzie kostno-stawowym, pomimo leczenia, mogą skorzystać z zabiegów chirurgicznych. Wymiana stawu (często bioder, u pacjentów z wielostawowym JRA) jest zwykle odraczana, jeśli to możliwe, aż do zakończenia wzrostu kości. Pewnego razu część błony maziowej została usunięta (synowektomia) w bardzo ciężkich przypadkach, aby zapobiec uszkodzeniu stawu. Dzięki usprawnieniu leczenia ta procedura jest obecnie rzadko konieczna.

Jakie inne terapie mogą pomóc młodzieńczemu idiopatycznemu zapaleniu stawów?

Różnorodne podejścia uzupełniające mogą być bardzo skuteczne w łagodzeniu bólu. Należą do nich akupunktura i masaż. Te uzupełniające leki nie są konieczne, ale mogą pomóc Twojemu dziecku czuć się bardziej komfortowo.

Czy pacjenci z młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów wymagają obserwacji?

O ile to możliwe, dzieci z młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów powinny być objęte opieką w multidyscyplinarnym ośrodku specjalizującym się w pediatrycznej opiece reumatologicznej. Jednak takie ośrodki nie są powszechne i ograniczają się głównie do dużych ośrodków medycznych.

Dzieci z MIZS muszą być regularnie badane przez opiekuna nadzorującego opiekę nad ich chorobą. Ten dostawca przekaże skierowanie odpowiednim specjalistom, którzy ocenią dziecko pod kątem rozwoju powikłań możliwych do uniknięcia i / lub leczenia. Opieka będzie kontynuowana przez całe dzieciństwo i okres dorastania. Dzieci, które rozwijają RZS typu dorosłego, wymagają opieki medycznej przez całe życie.

Czy można zapobiegać młodzieńczemu idiopatycznemu zapaleniu stawów?

Nie wiemy, jak zapobiegać JIA. Zalecane leczenie jest najlepszym sposobem zapobiegania pogorszeniu się choroby. Nieleczona JIA będzie nadal się pogarszać i ostatecznie może prowadzić do uszkodzenia stawów i niepełnosprawności, a także innych poważnych komplikacji.

Jaka jest prognoza młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów?

Zwykle JIA reaguje powoli i stopniowo na odpowiednie leczenie.

• Dzieci z MZO z reguły mają prawdopodobnie postępującą poprawę w zakresie objawów, zakresu ruchu i funkcji. W wielu przypadkach objawy i oznaki znikną całkowicie (remisja). Wielu ma małą niepełnosprawność i wysoki poziom funkcjonowania.
• U niewielkiej liczby pacjentów z MZS rozwija się agresywne zapalenie stawów ograniczone do jednego stawu. Ci pacjenci wymagają intensywniejszego leczenia i fizykoterapii.
• Niektórzy pacjenci z wielostawowym MIZS mają szybką odpowiedź na leczenie z kilkoma resztkowymi objawami. Większość jednak ma dłuższe kursy, wymagające częstych dostosowań w terapii medycznej i niemedycznej. Niektóre mają znaczną utratę funkcji i korzystają z intensywnej terapii fizycznej i zawodowej. Niektóre mają problemy z aktywnym zapaleniem stawów w wieku dorosłym.

Jakie są powikłania młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów?

Komplikacje związane z JIA mogą zależeć od rodzaju zaangażowanego JIA.

• Systemowa JIA
  • Zapalenie osierdzia: Najczęstszym objawem jest niewyjaśniona duszność.
  • Anemie i podobne zaburzenia krwi
  • Zapalenie tętnic w dłoniach i / lub stopach: Może to zaburzyć krążenie krwi i spowodować poważne uszkodzenie palców i / lub stóp.
  • Zapalenie wątroby
• Paiazarticular JIA
  • Przykurcze kolana: kolano zesztywnia w zgiętej pozycji.
  • Zapalenie błony naczyniowej oka: To powikłanie zapalenia oka często przebiega bezobjawowo. Najczęściej występuje u młodych dziewcząt z dodatnim wynikiem ANA. Może to prowadzić do pogorszenia widzenia.
  • Rozbieżność długości nóg: różnice w długości jednej nogi w porównaniu do drugiej.
• Wielostawowy JIA
  • Nieprawidłowości szkieletowe z deformacją
  • Zaangażowanie kręgosłupa w szyję: Dziecko może mieć trudności ze zgięciem szyi do przodu.

W jaki sposób pacjenci z młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów mogą znaleźć grupy wsparcia i porady?

Życie z efektami MIZ może być trudne. Zarówno ty, jak i twoje dziecko czujecie się czasami sfrustrowani, a może nawet źli lub urażeni. Czasami pomaga mieć z kim porozmawiać. Doradca lub psycholog może pomóc dziecku i członkom rodziny poradzić sobie z tymi negatywnymi uczuciami i rozwinąć pozytywne, pomocne postawy.

Grupy wsparcia również mogą pomóc. Grupy wsparcia składają się z osób w tej samej sytuacji, w której się znajdujesz. Łączą się, aby sobie nawzajem pomagać i pomagać sobie. Grupy wsparcia zapewniają wsparcie, motywację i inspirację. Pomagają ci zobaczyć, że twoja sytuacja nie jest wyjątkowa, a to daje ci siłę. Zapewniają także praktyczne wskazówki dotyczące radzenia sobie z chorobą dziecka.

Istnieją grupy wsparcia dla dziecka z MIZ, dla braci i sióstr oraz dla rodziców. Grupy wsparcia spotykają się osobiście, przez telefon lub w Internecie. Aby znaleźć grupę wsparcia, która działa dla Ciebie, poproś pracownika służby zdrowia lub skontaktuj się z następującymi organizacjami lub zajrzyj do Internetu. Jeśli nie masz dostępu do Internetu, przejdź do biblioteki publicznej.

• Amerykańska organizacja dla nieletnich stawów - 404-872-7100 lub 800-283-7800

Więcej informacji na temat młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów

Amerykańska organizacja dla nieletnich stawów
1330 West Peachtree Street
Atlanta, FA 30309
404–872–7100 lub 800–283–7800

Arthritis Foundation
PO Box 7669
Atlanta, GA 30357-0669
800–283–7800
http://www.rheumatology.org

Narodowy Instytut Zapalenia Stawów i Chorób Mięśniowo-Szkieletowych i Skóry (NIAMS)
Informacja Clearinghouse
Narodowy Instytut Zdrowia
1 krąg AMS
Bethesda, MD 20892-3675
301–495–4484 lub bezpłatny numer 877–226–4267

American College of Rheumatology / Association of Rheumatology Health Professionals
1800 Century Place, Suite 250
Atlanta, GA 30345–4300
404–633–3777

American College of Rheumatology / Association of Rheumatology Health Professionals

Arthritis Foundation, American Juvenile Arthritis Organization

National Institutes of Health, National Institute of Arthritis and Musculoskeletal and Choroby skóry (NIAMS)

Zdjęcia młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów

Plik multimedialny 1: Aktywne zapalenie stawów stawowo-stawowe. Zauważ obrzęk powyżej kolana. Zdjęcie dzięki uprzejmości Barry L. Myones.

Plik multimedialny 2: Aktywne wielostawowe zapalenie stawów. Zwróć uwagę na obrzęk tylko niektórych stawów palców. Zdjęcie dzięki uprzejmości Barry L. Myones.

Plik multimedialny 3: Rentgen nadgarstka aktywnego wielostawowego zapalenia stawów (ta sama osoba, co obraz 2). Rentgen pokazuje poważną utratę chrząstki, erozję kości oraz utrwalenie i zwężenie stawów. Zdjęcie dzięki uprzejmości Barry L. Myones.

Plik multimedialny 4: Zbliżenie dotkniętych stawów u osoby z aktywnym wielostawowym zapaleniem stawów (ta sama osoba pokazano na zdjęciach 2 i 3). Zdjęcie dzięki uprzejmości Barry L. Myones.

Plik multimedialny 5: Nieaktywne wielostawowe zapalenie stawów. Długotrwałe objawy choroby wielostawowej obejmują częściowe zwichnięcie stawu (podwichnięcie) zarówno nadgarstka, jak i kciuka, przykurcze stawów, przerost kości i deformacje palców (na przykład deformacje łabędzia szyja lub boutonniere). Zdjęcie dzięki uprzejmości Barry L. Myones.

Plik multimedialny 6: Promienie rentgenowskie dłoni i nadgarstka nieaktywnego wielostawowego zapalenia stawów (ta sama osoba pokazano na zdjęciu 5). Długotrwałe objawy choroby wielostawowej obejmują zmniejszoną gęstość kości wokół stawów, fuzję kości, przyspieszony wiek kości, zwężone przestrzenie stawów, deformacje boutonniere (na lewym trzecim i czwartym stawie międzygaliczkowym) oraz częściowe zwichnięcie (podwichnięcie) stawów. Zdjęcie dzięki uprzejmości Barry L. Myones.

Plik multimedialny 7: Zapalenie oka (przewlekłe przednie zapalenie błony naczyniowej oka). Zwróć uwagę na podobne do wstęgi przyczepienie brzegu źrenicy do przedniej torebki soczewki prawego oka. U tej pacjentki występują pozytywne przeciwciała przeciwjądrowe (ANA) i początkowo miała ona przebieg międzyobwodowy zapalenia stawów. Ma teraz zajęcie wielostawowe, ale nie ma aktywnego zapalenia błony naczyniowej oka. Zdjęcie dzięki uprzejmości Barry L. Myones.

Plik multimedialny 8: Jeden zestaw sugerowanych algorytmów leczenia pacjentów z młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów (JIA). To leczenie nie jest znormalizowane. Leczenie MIZS opiera się na doświadczeniu i obserwacji i może być kontrowersyjne.