Ostre białaczka limfoblastyczna u dzieci (wszystkie) objawy i leczenie

Fakty dotyczące ostrej białaczki limfoblastycznej u dzieci

• Ostra białaczka limfoblastyczna u dzieci (ALL) jest rodzajem raka, w którym szpik kostny wytwarza zbyt wiele niedojrzałych limfocytów (rodzaj białych krwinek).
• Białaczka może wpływać na czerwone krwinki, białe krwinki i płytki krwi.
• Wcześniejsze leczenie raka i niektóre stany genetyczne wpływają na ryzyko CAŁEGO dzieciństwa.
• WSZYSTKIE oznaki dzieciństwa obejmują gorączkę i siniaki.
• Testy, które badają krew i szpik kostny służą do wykrywania (znajdowania) i diagnozowania WSZYSTKICH dzieci.
• Niektóre czynniki wpływają na rokowanie (szansa na wyzdrowienie) i opcje leczenia.

Ostra białaczka limfoblastyczna u dzieci (ALL) jest rodzajem raka, w którym szpik kostny wytwarza zbyt wiele niedojrzałych limfocytów (rodzaj białych krwinek).

Ostra białaczka limfoblastyczna u dzieci (zwana również ALL lub ostra białaczka limfocytowa) jest rakiem krwi i szpiku kostnego. Ten rodzaj raka zwykle pogarsza się szybko, jeśli nie jest leczony.

ALL jest najczęstszym rodzajem raka u dzieci.

Białaczka może wpływać na czerwone krwinki, białe krwinki i płytki krwi.

U zdrowego dziecka szpik kostny wytwarza komórki macierzyste krwi (niedojrzałe komórki), które z czasem stają się dojrzałymi komórkami krwi. Komórka macierzysta krwi może stać się szpikową komórką macierzystą lub limfoidalną komórką macierzystą.

Mieloidalna komórka macierzysta staje się jednym z trzech rodzajów dojrzałych komórek krwi:

• Czerwone krwinki, które przenoszą tlen i inne substancje do wszystkich tkanek ciała.
• Płytki krwi, które tworzą skrzepy krwi, aby zatrzymać krwawienie.
• Białe krwinki, które zwalczają infekcje i choroby.

Limfoidalna komórka macierzysta staje się komórką limfoblastów, a następnie jednym z trzech rodzajów limfocytów (białych krwinek):

• Limfocyty B wytwarzające przeciwciała pomagające zwalczać infekcje.
• Limfocyty T, które pomagają limfocytom B wytwarzać przeciwciała, które pomagają zwalczać infekcje.
• Komórki NK, które atakują komórki rakowe i wirusy.

U dziecka ze WSZYSTKIM zbyt wiele komórek macierzystych staje się limfoblastami, limfocytami B lub limfocytami T. Komórki nie działają jak normalne limfocyty i nie są w stanie bardzo dobrze zwalczać infekcji. Te komórki to komórki rakowe (białaczka). Ponadto wraz ze wzrostem liczby komórek białaczkowych we krwi i szpiku kostnym jest coraz mniej miejsca na zdrowe białe krwinki, czerwone krwinki i płytki krwi. Może to prowadzić do infekcji, anemii i łatwego krwawienia.

Wcześniejsze leczenie raka i niektóre warunki genetyczne wpływają na ryzyko posiadania dzieciństwa WSZYSTKO.

Wszystko, co zwiększa ryzyko zachorowania, nazywa się czynnikiem ryzyka. Posiadanie czynnika ryzyka nie oznacza, że ​​zachorujesz na raka; brak czynników ryzyka nie oznacza, że ​​nie zachorujesz na raka. Porozmawiaj z lekarzem dziecka, jeśli uważasz, że Twoje dziecko może być zagrożone.

Możliwe czynniki ryzyka dla WSZYSTKICH obejmują:

• Przed wystawieniem na działanie promieni rentgenowskich.
• Narażenie na promieniowanie.
• Wcześniejsze leczenie chemioterapią.
• Mając określone warunki genetyczne, takie jak:
  • Zespół Downa.
  • Nerwiakowłókniakowatość typu 1.
  • Zespół Blooma.
  • Niedokrwistość Fanconiego.
  • Ataksja telangiektazja.
  • Zespół Li-Fraumeni.
  • Niedobór naprawy niezgodności konstytucyjnej (mutacje w niektórych genach, które powstrzymują DNA przed naprawą, co prowadzi do wzrostu nowotworów we wczesnym wieku).
• Mając pewne zmiany w chromosomach lub genach.

Oznaki dzieciństwa WSZYSTKO obejmują gorączkę i siniaki.

Te i inne oznaki i objawy mogą być spowodowane ALL z dzieciństwa lub innymi warunkami. Sprawdź u swojego dziecka, czy dziecko ma którekolwiek z poniższych:

• Gorączka.
• Łatwe zasinienie lub krwawienie.
• Wybroczyny (płaskie, punktowe, ciemnoczerwone plamy pod skórą spowodowane krwawieniem).
• Ból kości lub stawów.
• Bezbolesne grudki na szyi, pod pachami, żołądku lub pachwinie.
• Ból lub uczucie pełności poniżej żeber.
• Osłabienie, uczucie zmęczenia lub bladość.
• Utrata apetytu.

Testy, które badają krew i szpik kostny służą do wykrywania (znajdowania) i diagnozowania dzieciństwa WSZYSTKO.

Poniższe testy i procedury mogą zostać wykorzystane do zdiagnozowania ALL u dzieci i ustalenia, czy komórki białaczki rozprzestrzeniły się na inne części ciała, takie jak mózg lub jądra:

• Badanie fizykalne i historia : badanie ciała w celu sprawdzenia ogólnych objawów zdrowia, w tym w celu wykrycia objawów choroby, takich jak grudki lub cokolwiek innego, co wydaje się niezwykłe. Zostanie również wzięta historia nawyków zdrowotnych pacjenta oraz przeszłych chorób i leczenia.
• Pełna morfologia krwi (CBC) z różnicą : Procedura, w której próbka krwi jest pobierana i sprawdzana pod kątem:
  • Liczba czerwonych krwinek i płytek krwi.
  • Liczba i rodzaj białych krwinek.
  • Ilość hemoglobiny (białka przenoszącego tlen) w czerwonych krwinkach.
  • Część próbki złożona z czerwonych krwinek.
• Badania chemii krwi : Procedura, w której sprawdza się próbkę krwi w celu pomiaru ilości niektórych substancji uwalnianych do krwi przez narządy i tkanki w ciele. Niezwykła (wyższa lub niższa niż normalnie) ilość substancji może być oznaką choroby.
• Aspiracja i biopsja szpiku kostnego : Usunięcie szpiku kostnego, krwi i małego kawałka kości poprzez włożenie wydrążonej igły do ​​kości biodrowej lub mostka. Patolog ogląda szpik kostny, krew i kość pod mikroskopem w poszukiwaniu oznak raka.

Następujące testy są wykonywane na krwi lub tkance szpiku kostnego, która jest usuwana:

• Analiza cytogenetyczna : Test laboratoryjny, w którym komórki w próbce krwi lub szpiku kostnego są przeglądane pod mikroskopem w celu wykrycia pewnych zmian w chromosomach limfocytów. Na przykład w ALL z chromosomem dodatnim w Filadelfii część jednego chromosomu zamienia się miejscami z częścią innego chromosomu. Nazywa się to „chromosomem Philadelphia”.
• Immunofenotypowanie : test laboratoryjny, w którym antygeny lub markery na powierzchni komórki krwi lub szpiku kostnego są sprawdzane, aby sprawdzić, czy są to limfocyty czy komórki szpikowe. Jeśli komórki są złośliwymi limfocytami (rakiem), sprawdza się, czy są limfocytami B lub limfocytami T.
• Nakłucie lędźwiowe : Procedura stosowana do pobrania próbki płynu mózgowo-rdzeniowego (CSF) z kręgosłupa. Odbywa się to poprzez umieszczenie igły między dwiema kościami w kręgosłupie i do płynu mózgowo-rdzeniowego wokół rdzenia kręgowego i usunięcie próbki płynu. Próbka płynu mózgowo-rdzeniowego jest sprawdzana pod mikroskopem pod kątem oznak, że komórki białaczki rozprzestrzeniły się na mózg i rdzeń kręgowy. Ta procedura jest również nazywana LP lub kurkiem kręgosłupa.
  Ta procedura jest wykonywana po zdiagnozowaniu białaczki, aby dowiedzieć się, czy komórki białaczki rozprzestrzeniły się na mózg i rdzeń kręgowy. Chemioterapię dooponową podaje się po usunięciu próbki płynu w celu leczenia komórek białaczki, które mogły rozprzestrzenić się na mózg i rdzeń kręgowy.
• Prześwietlenie klatki piersiowej : Prześwietlenie narządów i kości w klatce piersiowej. Promieniowanie rentgenowskie jest rodzajem wiązki energii, która może przechodzić przez ciało i na błonę, tworząc obraz obszarów wewnątrz ciała. Prześwietlenie klatki piersiowej wykonuje się, aby sprawdzić, czy komórki białaczki utworzyły masę na środku klatki piersiowej.

Pewne czynniki wpływają na rokowanie (szansa na wyzdrowienie) i opcje leczenia.

Rokowanie (szansa na wyleczenie) zależy od:

• Jak szybko i jak nisko spada liczba komórek białaczkowych po pierwszym miesiącu leczenia.
• Wiek w momencie diagnozy, płci, rasy i pochodzenia etnicznego.
• Liczba białych krwinek we krwi w momencie diagnozy.
• Czy komórki białaczki zaczynają się od limfocytów B, czy limfocytów T.
• Czy są pewne zmiany w chromosomach lub genach limfocytów z rakiem.
• Czy dziecko ma zespół Downa.
• Czy komórki białaczki znajdują się w płynie mózgowo-rdzeniowym.
• Waga dziecka w momencie diagnozy i podczas leczenia.

Opcje leczenia zależą od:

• Czy komórki białaczki zaczynają się od limfocytów B, czy limfocytów T.
• Czy dziecko ma WSZYSTKIE ryzyko standardowe, wysokie lub bardzo wysokie ryzyko.
• Wiek dziecka w momencie diagnozy.
• Czy występują pewne zmiany w chromosomach limfocytów, takich jak chromosom Philadelphia.
• Czy dziecko było leczone sterydami przed rozpoczęciem terapii indukcyjnej.
• Jak szybko i jak nisko spada liczba komórek białaczkowych podczas leczenia.

W przypadku białaczki, która nawraca (powraca) po leczeniu, rokowanie i opcje leczenia zależą częściowo od:

• Jak długo trwa od momentu diagnozy do powrotu białaczki.
• Czy białaczka powraca w szpiku kostnym lub w innych częściach ciała.

W dzieciństwie WSZYSTKIE grupy ryzyka są wykorzystywane do planowania leczenia.

W dzieciństwie istnieją trzy grupy ryzyka. Są one opisane jako:

• Standardowe (niskie) ryzyko: obejmuje dzieci w wieku od 1 roku do poniżej 10 lat, u których liczba białych krwinek jest mniejsza niż 50 000 / µl w momencie rozpoznania.
• Wysokie ryzyko: obejmuje dzieci w wieku 10 lat i starsze i / lub dzieci, które w momencie rozpoznania mają liczbę białych krwinek 50 000 / µL lub więcej.
• Bardzo wysokie ryzyko: obejmuje dzieci w wieku poniżej 1 roku życia, dzieci z pewnymi zmianami w genach, dzieci, które mają powolną reakcję na początkowe leczenie oraz dzieci, które mają objawy białaczki po pierwszych 4 tygodniach leczenia.

Inne czynniki wpływające na grupę ryzyka obejmują:

• Czy komórki białaczki zaczynają się od limfocytów B, czy limfocytów T.
• Czy są pewne zmiany w chromosomach lub genach limfocytów.
• Jak szybko i jak nisko spada liczba komórek białaczki po początkowym leczeniu.
• Czy komórki białaczki znajdują się w płynie mózgowo-rdzeniowym w momencie diagnozy.

Ważne jest, aby znać grupę ryzyka, aby zaplanować leczenie. Dzieci z ALL wysokiego ryzyka lub bardzo wysokiego ryzyka zwykle otrzymują więcej leków przeciwnowotworowych i / lub wyższe dawki leków przeciwnowotworowych niż dzieci ze ALL o standardowym ryzyku.

Nawracające dzieciństwo to rak, który powrócił po leczeniu.

Białaczka może powrócić do krwi i szpiku kostnego, mózgu, rdzenia kręgowego, jąder lub innych części ciała.

Ogniotrwałe ALL w dzieciństwie to rak, który nie reaguje na leczenie.

Istnieją różne rodzaje leczenia ostrej białaczki limfoblastycznej u dzieci (ALL).

Różne rodzaje leczenia są dostępne dla dzieci z ostrą białaczką limfoblastyczną (ALL). Niektóre terapie są standardowe (obecnie stosowane), a niektóre są testowane w badaniach klinicznych. Leczenie kliniczne to badanie mające na celu poprawę obecnych metod leczenia lub uzyskanie informacji o nowych metodach leczenia pacjentów z rakiem. Gdy badania kliniczne wykażą, że nowe leczenie jest lepsze niż standardowe leczenie, nowe leczenie może stać się standardowym leczeniem.

Ponieważ rak u dzieci występuje rzadko, należy wziąć pod uwagę udział w badaniu klinicznym. Niektóre badania kliniczne są otwarte tylko dla pacjentów, którzy nie rozpoczęli leczenia.

Dzieci ze WSZYSTKIMI powinny mieć zaplanowane leczenie przez zespół lekarzy, którzy są ekspertami w leczeniu białaczki u dzieci.

Leczenie będzie nadzorowane przez onkologa dziecięcego, lekarza specjalizującego się w leczeniu dzieci chorych na raka. Onkolog dziecięcy współpracuje z innymi specjalistami pediatrycznymi, którzy są ekspertami w leczeniu dzieci z białaczką i specjalizują się w określonych obszarach medycyny. Może to obejmować następujących specjalistów:

• Pediatra.
• Hematolog.
• Onkolog medyczny.
• Chirurg dziecięcy
• Onkolog radiacyjny.
• Neurolog.
• Patolog.
• Radiolog.
• Specjalista pielęgniarki dziecięcej.
• Pracownik socjalny.
• Specjalista rehabilitacji.
• Psycholog.
• Specjalista ds. Życia dziecka.

Leczenie ma na celu zabicie komórek białaczkowych, które rozprzestrzeniły się lub mogą rozprzestrzeniać się na mózg, rdzeń kręgowy lub jądra.

Leczenie polegające na zabijaniu komórek białaczkowych lub zapobieganiu rozprzestrzenianiu się komórek białaczkowych do mózgu i rdzenia kręgowego (centralny układ nerwowy; OUN) nazywa się terapią ukierunkowaną na OUN. Chemioterapię można stosować do leczenia komórek białaczki, które rozprzestrzeniły się lub mogą rozprzestrzeniać się do mózgu i rdzenia kręgowego. Ponieważ standardowe dawki chemioterapii mogą nie dotrzeć do komórek białaczki w OUN, komórki są w stanie ukryć się w OUN. Ogólnoustrojowa chemioterapia podawana w dużych dawkach lub dooponowa chemioterapia (do płynu mózgowo-rdzeniowego) może dotrzeć do komórek białaczki w OUN. Czasami podaje się również zewnętrzną radioterapię do mózgu.

Zabiegi te są stosowane jako uzupełnienie leczenia mającego na celu zabicie komórek białaczkowych w pozostałej części ciała. Wszystkie dzieci z WSZYSTKIMI otrzymują terapię skierowaną na OUN w ramach terapii indukcyjnej i konsolidacyjnej / intensyfikacyjnej, a czasem podczas terapii podtrzymującej.

Jeśli komórki białaczki rozprzestrzeniają się na jądra, leczenie obejmuje wysokie dawki chemioterapii układowej, a czasem radioterapii.

Testy kliniczne testują nowe rodzaje leczenia.

W tej części podsumowującej opisano zabiegi badane w badaniach klinicznych. Może nie wspomnieć o każdym nowym badanym leczeniu.

Terapia komórkami T chimerycznego receptora antygenowego (CAR)

Terapia komórkami T CAR jest rodzajem immunoterapii, która zmienia komórki T pacjenta (rodzaj komórki układu odpornościowego), aby atakowały niektóre białka na powierzchni komórek rakowych. Komórki T są pobierane od pacjenta, a specjalne receptory są dodawane do ich powierzchni w laboratorium. Zmienione komórki nazywane są komórkami T chimerycznego receptora antygenowego (CAR). Komórki T CAR są hodowane w laboratorium i podawane pacjentowi w infuzji. Komórki T CAR mnożą się we krwi pacjenta i atakują komórki rakowe. Terapia komórkami T CAR jest badana w leczeniu ALL z dzieciństwa, która nawróciła (powróciła) po raz drugi.

Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.

Dla niektórych pacjentów udział w badaniu klinicznym może być najlepszym wyborem leczenia. Badania kliniczne są częścią procesu badań nad rakiem. Przeprowadzane są badania kliniczne w celu ustalenia, czy nowe metody leczenia raka są bezpieczne i skuteczne, czy lepsze niż standardowe leczenie.

Wiele współczesnych standardowych metod leczenia raka opiera się na wcześniejszych badaniach klinicznych. Pacjenci biorący udział w badaniu klinicznym mogą otrzymać standardowe leczenie lub być pierwszymi, którzy otrzymają nowe leczenie.

Pacjenci biorący udział w badaniach klinicznych pomagają również poprawić sposób leczenia raka w przyszłości. Nawet jeśli badania kliniczne nie prowadzą do nowych skutecznych metod leczenia, często odpowiadają na ważne pytania i pomagają w prowadzeniu badań.

Pacjenci mogą wziąć udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.

Niektóre badania kliniczne obejmują tylko pacjentów, którzy nie zostali jeszcze poddani leczeniu. Inne próby testują leczenie pacjentów, u których rak nie uległ poprawie. Istnieją również badania kliniczne, które testują nowe sposoby zapobiegania nawrotom raka (powrotu) lub zmniejszania skutków ubocznych leczenia raka.

Badania kliniczne odbywają się w wielu częściach kraju.

Konieczne mogą być dalsze testy.

Niektóre z testów wykonanych w celu zdiagnozowania raka lub ustalenia stadium raka można powtórzyć. Niektóre testy zostaną powtórzone w celu sprawdzenia skuteczności leczenia. Decyzje dotyczące kontynuacji, zmiany lub zaprzestania leczenia mogą być oparte na wynikach tych testów.

Niektóre testy będą wykonywane od czasu do czasu po zakończeniu leczenia. Wyniki tych testów mogą pokazać, czy twój stan się zmienił lub czy rak powrócił (wrócił). Testy te są czasem nazywane testami kontrolnymi lub kontrolnymi.

Podczas wszystkich faz leczenia wykonuje się aspirację szpiku kostnego i biopsję, aby sprawdzić, jak dobrze działa leczenie.

Opcje leczenia ostrej białaczki limfoblastycznej u dzieci

Nowo rozpoznana ostra białaczka limfoblastyczna u dzieci (standardowe ryzyko)

Leczenie ostrej białaczki limfoblastycznej wieku dziecięcego o standardowym ryzyku podczas indukcji remisji, konsolidacji / intensyfikacji i faz podtrzymujących zawsze obejmuje skojarzoną chemioterapię. Kiedy dzieci są w remisji po terapii indukcyjnej remisji, można wykonać przeszczep komórek macierzystych przy użyciu komórek macierzystych od dawcy. Gdy dzieci nie są w remisji po terapii indukcyjnej remisji, dalsze leczenie jest zwykle takie samo jak leczenie dzieci z ALL wysokiego ryzyka.

Dokanałowa chemioterapia jest stosowana w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się komórek białaczki do mózgu i rdzenia kręgowego.

Leczenia badane w badaniach klinicznych dla ALL ze standardowym ryzykiem obejmują nowe schematy chemioterapii.

Nowo rozpoznana ostra białaczka limfoblastyczna u dzieci (wysokie ryzyko)

Leczenie ostrej białaczki limfoblastycznej wysokiego ryzyka wieku dziecięcego (ALL) podczas indukcji remisji, konsolidacji / intensyfikacji i faz podtrzymujących zawsze obejmuje skojarzoną chemioterapię. Dzieci z grupy ALL wysokiego ryzyka otrzymują więcej leków przeciwnowotworowych i większe dawki leków przeciwnowotworowych, szczególnie w fazie konsolidacji / intensyfikacji, niż dzieci z grupy standardowego ryzyka.

Chemioterapię dooponową i układową stosuje się w celu zapobiegania lub leczenia rozprzestrzeniania się komórek białaczki do mózgu i rdzenia kręgowego. Czasami podaje się radioterapię do mózgu.

Leczenia badane w badaniach klinicznych dla ALL wysokiego ryzyka obejmują nowe schematy chemioterapii z lub bez terapii celowanej lub przeszczepu komórek macierzystych.

Nowo rozpoznana ostra białaczka limfoblastyczna u dzieci (bardzo wysokie ryzyko)

Leczenie ostrej białaczki limfoblastycznej bardzo wysokiego ryzyka wieku dziecięcego (ALL) podczas fazy indukcji remisji, konsolidacji / intensyfikacji i podtrzymania zawsze obejmuje chemioterapię skojarzoną. Dzieci z grupy ALL o bardzo wysokim ryzyku otrzymują więcej leków przeciwnowotworowych niż dzieci z grupy wysokiego ryzyka. Nie jest jasne, czy przeszczep komórek macierzystych podczas pierwszej remisji pomoże dziecku żyć dłużej.

Chemioterapię dooponową i układową stosuje się w celu zapobiegania lub leczenia rozprzestrzeniania się komórek białaczki do mózgu i rdzenia kręgowego. Czasami podaje się radioterapię do mózgu.

Leczenia badane w badaniach klinicznych dla ALL o bardzo wysokim ryzyku obejmują nowe schematy chemioterapii z lub bez terapii celowanej.

Nowo rozpoznana ostra białaczka limfoblastyczna u dzieci (grupy specjalne)

Ostra białaczka limfoblastyczna u dzieci

Leczenie ostrej białaczki limfoblastycznej z dzieciństwa z komórek T (ALL) podczas indukcji remisji, konsolidacji / intensyfikacji i faz podtrzymujących zawsze obejmuje skojarzoną chemioterapię. Dzieci z ALL z limfocytów T otrzymują więcej leków przeciwnowotworowych i wyższe dawki leków przeciwnowotworowych niż dzieci w nowo zdiagnozowanej grupie ryzyka standardowego.

Chemioterapia dokanałowa i ogólnoustrojowa ma na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu się komórek białaczki do mózgu i rdzenia kręgowego. Czasami podaje się radioterapię do mózgu.

Leczenia badane w badaniach klinicznych nad ALL z limfocytów T obejmują nowe leki przeciwnowotworowe i schematy chemioterapii z terapią celowaną lub bez niej.

Niemowlęta Z WSZYSTKIMI

Leczenie niemowląt ALL podczas fazy indukcji remisji, konsolidacji / intensyfikacji i podtrzymania zawsze obejmuje skojarzoną chemioterapię. Niemowlęta z ALL otrzymują inne leki przeciwnowotworowe i wyższe dawki leków przeciwnowotworowych niż dzieci w wieku 1 roku i starsze w grupie ryzyka standardowego. Nie jest jasne, czy przeszczep komórek macierzystych podczas pierwszej remisji pomoże dziecku żyć dłużej.

Chemioterapia dokanałowa i ogólnoustrojowa ma na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu się komórek białaczki do mózgu i rdzenia kręgowego.

Leczenia badane w badaniach klinicznych u niemowląt z ALL obejmują:

• Badanie kliniczne chemioterapii, a następnie przeszczep komórek macierzystych dawcy dla niemowląt z pewnymi zmianami genowymi.

Dzieci w wieku 10 lat i starsze oraz młodzież ze WSZYSTKIMI

Leczenie ALL u dzieci i młodzieży (w wieku 10 lat i starszych) podczas fazy indukcji remisji, konsolidacji / intensyfikacji i podtrzymania zawsze obejmuje skojarzoną chemioterapię. Dzieci w wieku 10 lat i starsze oraz młodzież z ALL otrzymują więcej leków przeciwnowotworowych i wyższe dawki leków przeciwnowotworowych niż dzieci w grupie ryzyka standardowego.

Chemioterapia dokanałowa i ogólnoustrojowa ma na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu się komórek białaczki do mózgu i rdzenia kręgowego. Czasami podaje się radioterapię do mózgu.

Leczenia badane w badaniach klinicznych dla dzieci w wieku 10 lat i starszych oraz młodzieży z ALL obejmują nowe leki przeciwnowotworowe i schematy chemioterapii z terapią celowaną lub bez niej.

Chromosom dodatni w Filadelfii WSZYSTKO

Leczenie ALL z dodatnim chromosomem Philadelphia w dzieciństwie podczas faz indukcji remisji, konsolidacji / intensyfikacji i podtrzymania może obejmować:

• Chemioterapia skojarzona i terapia celowana za pomocą inhibitora kinazy tyrozynowej (mesylan imatynibu) z przeszczepem komórek macierzystych lub bez, przy użyciu komórek macierzystych od dawcy.

Ogniotrwała białaczka limfoblastyczna u dzieci

Nie ma standardowego leczenia w leczeniu opornej na leczenie ostrej białaczki limfoblastycznej u dzieci (ALL).

Niektóre z terapii badanych w badaniach klinicznych nad opornym na leczenie WSZYSTKIMI obejmuje:

• Terapia celowana (blinatumomab lub inotuzumab).
• Terapia komórkami T chimerycznego receptora antygenowego (CAR).

Nawrotowa ostra białaczka limfoblastyczna z dzieciństwa

Standardowe leczenie nawrotowej ostrej białaczki limfoblastycznej (ALL), która powraca do szpiku kostnego, może obejmować:

• Chemioterapia skojarzona.
• Chemioterapia z napromieniowaniem całego ciała lub bez niego, a następnie przeszczep komórek macierzystych z wykorzystaniem komórek macierzystych od dawcy.

Standardowe leczenie nawrotowej ostrej białaczki limfoblastycznej u dzieci (ALL), która powraca poza szpik kostny, może obejmować:

• Systemowa chemioterapia i dooponowa chemioterapia z radioterapią mózgu i / lub rdzenia kręgowego w przypadku raka, który powraca tylko do mózgu i rdzenia kręgowego.
• Kombinowana chemioterapia i radioterapia raka, który powraca tylko w jądrach.
• Przeszczep komórek macierzystych w przypadku raka, który powrócił w mózgu i / lub rdzeniu kręgowym.

Niektóre z terapii badanych w badaniach klinicznych dotyczących nawracającego dzieciństwa WSZYSTKIE obejmują:

• Nowe leki przeciwnowotworowe i nowe kombinacje chemioterapii.
• Chemioterapia skojarzona i nowe rodzaje terapii celowanych (blinatumomab lub inotuzumab).
• Terapia komórkami T chimerycznego receptora antygenowego (CAR).

Dzieci i młodzież mogą mieć skutki uboczne związane z leczeniem, które pojawiają się miesiące lub lata po leczeniu ostrej białaczki limfoblastycznej.

Regularne egzaminy kontrolne są bardzo ważne. Leczenie może powodować działania niepożądane długo po jego zakończeniu. Są to tak zwane efekty późne.

Późne skutki leczenia raka mogą obejmować:

• Problemy fizyczne, w tym problemy z sercem, naczyniami krwionośnymi, wątrobą lub kościami oraz płodność. Gdy deksrazoksan podawany jest z lekami chemioterapeutycznymi zwanymi antracyklinami, ryzyko późnego działania serca jest zmniejszone.
• Zmiany nastroju, uczuć, myślenia, uczenia się lub pamięci. Dzieci w wieku poniżej 4 lat, które otrzymały radioterapię mózgu, są bardziej narażone na takie działanie.
• Drugie nowotwory (nowe typy raka) lub inne stany, takie jak guzy mózgu, rak tarczycy, ostra białaczka szpikowa i zespół mielodysplastyczny.

Niektóre późne efekty mogą być leczone lub kontrolowane. Ważne jest, aby porozmawiać z lekarzami dziecka o możliwych późnych skutkach niektórych zabiegów.

Traktowanie dzieciństwa WSZYSTKO zwykle ma trzy fazy.

Leczenie ALL w dzieciństwie odbywa się etapami:

• Indukcja remisji: Jest to pierwsza faza leczenia. Celem jest zabicie komórek białaczkowych we krwi i szpiku kostnym. To powoduje, że białaczka przechodzi w stan remisji.
• Konsolidacja / intensyfikacja: Jest to druga faza leczenia. Zaczyna się, gdy białaczka jest w remisji. Celem terapii konsolidacyjnej / intensyfikacyjnej jest zabicie wszelkich komórek białaczkowych, które pozostają w organizmie i mogą spowodować nawrót.
• Utrzymanie: Jest to trzeci etap leczenia. Celem jest zabicie wszelkich pozostałych komórek białaczki, które mogą odrastać i powodować nawrót. Często terapie przeciwnowotworowe są podawane w mniejszych dawkach niż te stosowane podczas faz indukcji remisji i faz konsolidacji / intensyfikacji. Nie przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami lekarza podczas leczenia podtrzymującego zwiększa ryzyko nawrotu raka. Nazywa się to również fazą terapii kontynuacyjnej.

Stosowane są cztery rodzaje standardowego leczenia:

Chemoterapia

Chemioterapia to terapia przeciwnowotworowa, w której stosuje się leki hamujące wzrost komórek rakowych, albo poprzez ich zabijanie, albo przez powstrzymywanie ich podziału. Gdy chemioterapia jest przyjmowana doustnie lub wstrzykiwana do żyły lub mięśni, leki dostają się do krwioobiegu i mogą dotrzeć do komórek rakowych w całym ciele (chemioterapia ogólnoustrojowa). Kiedy chemioterapia jest umieszczana bezpośrednio w płynie mózgowo-rdzeniowym (dooponowym), narządzie lub jamie ciała, takiej jak brzuch, leki wpływają głównie na komórki rakowe w tych obszarach (chemioterapia regionalna). Chemioterapia skojarzona to leczenie z użyciem więcej niż jednego leku przeciwnowotworowego.

Sposób podawania chemioterapii zależy od grupy ryzyka dziecka. Dzieci z ALL wysokiego ryzyka otrzymują więcej leków przeciwnowotworowych i większe dawki leków przeciwnowotworowych niż dzieci z ALL o standardowym ryzyku. Chemioterapię dooponową można stosować w leczeniu WSZYSTKICH dzieci, które rozprzestrzeniły się lub mogą rozprzestrzenić się na mózg i rdzeń kręgowy.

Radioterapia

Radioterapia to terapia przeciwnowotworowa wykorzystująca promieniowanie rentgenowskie o wysokiej energii lub inne rodzaje promieniowania do zabijania komórek rakowych lub powstrzymywania ich wzrostu. Istnieją dwa rodzaje radioterapii.

• Radioterapia zewnętrzna wykorzystuje maszynę na zewnątrz ciała, aby wysłać promieniowanie w kierunku raka.
• Radioterapia wewnętrzna wykorzystuje substancję radioaktywną zamkniętą w igłach, nasionach, drutach lub cewnikach, które są umieszczane bezpośrednio w raku lub w jego pobliżu.

Sposób radioterapii zależy od rodzaju leczonego raka. Zewnętrzna radioterapia może być stosowana w leczeniu WSZYSTKIEGO dzieci, które rozprzestrzeniło się lub może rozprzestrzenić się na mózg, rdzeń kręgowy lub jądra. Można go również wykorzystać do przygotowania szpiku kostnego do przeszczepu komórek macierzystych.

Chemioterapia przeszczepem komórek macierzystych

Przeszczep komórek macierzystych to metoda podawania dużych dawek chemioterapii, a niekiedy napromieniania całego ciała, a następnie zastępowania komórek krwiotwórczych zniszczonych w wyniku leczenia raka. Komórki macierzyste (niedojrzałe komórki krwi) są usuwane z krwi lub szpiku dawcy. Po otrzymaniu leczenia komórki macierzyste dawcy podaje się pacjentowi w infuzji. Te ponownie wtopione komórki macierzyste wyrastają (i przywracają) komórki krwi pacjenta. Dawca komórek macierzystych nie musi być związany z pacjentem.

Przeszczep komórek macierzystych jest rzadko stosowany jako wstępne leczenie dzieci i młodzieży z ALL. Jest stosowany częściej w ramach leczenia WSZYSTKICH nawrotów (powraca po leczeniu).

Terapia celowana

Terapia celowana to leczenie, w którym za pomocą leków lub innych substancji identyfikuje się i atakuje określone komórki rakowe, nie uszkadzając normalnych komórek.

Inhibitory kinazy tyrozynowej (TKI) to leki ukierunkowane na terapię, które blokują enzym, kinazę tyrozynową, która powoduje, że komórki macierzyste stają się bardziej białymi krwinkami lub zarazami, niż potrzebuje organizm. Mesylan imatynibu jest TKI stosowanym w leczeniu dzieci z ALL z chromosomem Philadelphia. Dazatynib i ruksolitynib to TKI, które są badane w leczeniu nowo zdiagnozowanej ALL o wysokim ryzyku.

Terapia przeciwciałami monoklonalnymi to terapia przeciwnowotworowa, w której wykorzystuje się przeciwciała wytworzone w laboratorium z jednego rodzaju komórek układu odpornościowego. Przeciwciała te mogą identyfikować substancje w komórkach rakowych lub normalne substancje, które mogą pomóc w rozwoju komórek rakowych. Przeciwciała łączą się z substancjami i zabijają komórki rakowe, blokują ich wzrost lub uniemożliwiają ich rozprzestrzenianie się. Przeciwciała monoklonalne podaje się we wlewie. Można je stosować same lub do przenoszenia leków, toksyn lub materiałów radioaktywnych bezpośrednio do komórek rakowych. Blinatumomab i inotuzumab są przeciwciałami monoklonalnymi badanymi w leczeniu opornej na leczenie ALL z dzieciństwa.

Badane są również nowe rodzaje terapii celowanych w leczeniu WSZYSTKICH dzieci.